ماده ۵۸۲ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۱ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۸۲ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): اگر مقداری از موی سر، ریش و ابرو پیش از جنایت از بین رفته باشد، زایل کردن باقیمانده آنها، حکم از بین ‌بردن قسمتی از مو را دارد.

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین

نحوه تعیین نسبت دیه در این ماده مشخص نشده است، برخی بر اساس ظاهر ماده معتقدند که باید مقدار زایل شده را به نسبت دیه کامل محاسبه نمود، گروهی نیز بر این باورند که این نسبت را باید به نسبت میزانی از مو که وجود داشته است، تعیین نمود.[۱]

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

مستند شرعی این ماده را روایتی از حضرت علی (ع) دانسته اند.[۲]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. اگر مقداری از موی سر، ریش و ابرو پیش از جنایت از بین رفته باشد، زایل کردن باقی‌مانده آنها به عنوان از بین بردن قسمتی از مو تلقی می‌شود.
  2. مسئولیت زایل کردن باقی‌مانده مو زمانی مطرح می‌شود که مقداری از آن پیشتر از بین رفته باشد.
  3. حکم قانونی برای زایل کردن باقی‌مانده موهای سر، ریش و ابرو زمانی به‌کار می‌رود که قسمتی از موها قبلاً از بین رفته باشد.
  4. این قانون در مورد جنایات مرتبط با موی سر، ریش و ابرو به‌کار می‌رود.

منابع

  1. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3950108
  2. احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و مهدی حسینیان قمی. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد سی و یکم) (قصاص و دیات). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2357848