ماده ۵۹۸ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۲ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۹۸ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): دیه پاره ‌کردن بینی در صورتی ‌که سبب از بین ‌رفتن بینی یا نوک آن نشود، یک ‌سوم دیه کامل و اگر بهبود یابد یک‌ دهم دیه کامل است.


مواد مرتبط

توضیح واژگان

مقصود از دیه کامل، همان دیه نفس است.[۱]میزان آن را هزار دینار زر یا ده هزار درهم نقره دانسته‌اند.[۲]

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

برخی از فقها بر این باورند که دیه پاره کردن بینی موجب یک دهم دیه کامل است، چرا که در خصوص پرداخت یک پنجم دیه در فرض بهبود بینی در صورت پارگی، دلیل معتبری وجود ندارد.[۳] همچنین گروهی از فقها پرداخت دو دیه جداگانه را در فرضی که پاره کردن بینی باعث از بین رفتن بینی یا نوک آن شود، بعید دانسته اند.[۴]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. پاره ‌کردن بینی به طور کامل یا ناقص می‌تواند موضوع دیه باشد.
  2. در صورتی که پاره‌کردن بینی سبب از بین رفتن کامل بینی یا نوک آن نشود، دیه معادل یک‌سوم دیه کامل است.
  3. اگر پاره ‌کردن بینی بهبود یابد و هیچ عارضه دائمی باقی نماند، دیه معادل یک‌دهم دیه کامل در نظر گرفته می‌شود.
  4. ماده تأکید دارد که شرایط و آثار باقی‌مانده بر مقدار دیه مؤثر هستند.
  5. تعابیر قانونی برای آسیب به بینی و شرایط بهبود آن به وضوح در این ماده ذکر شده‌اند.

مقالات مرتبط

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 331244
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 331252
  3. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4006896
  4. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4006904