ماده ۷۲۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۷ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷۲۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): دیه جنایت بر میت حالّ است مگر اینکه مرتکب نتواند فوراً آن را پرداخت کند که در این صورت به او مهلت مناسب داده می‌شود.

توضیح واژگان

دین حال، دینی است که یا فاقد مدت باشد یا موعد آن سر رسیده و برای طلبکار حق مطالبه ایجاد شده باشد.[۱]

پیشینه

حکم ماده فوق، در قانون سابق وجود نداشت.[۲]

نکات تفسیری دکترین

دلیل حال بودن دیه میت آن است که خسارت جنایت بر میت، دیه به معنای خاص آن نیست تا مشمول مهلت دیه بشود.[۳]

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

برخی از فقها، دیه میت را حال دانسته‌اند.[۴]

مواد مرتبط

ماده ۶۹۲ قانون مدنی[۵]


نکات توصیفی هوش مصنوعی

  1. دیه جنایت بر میت حالّ است.
  2. اگر مرتکب قادر به پرداخت فوری دیه نباشد، مهلت مناسب داده می‌شود.
  3. تأکید بر حالّ بودن دیه جنایت بر میت.
  4. شرط تأخیر در پرداخت دیه، ناتوانی مرتکب از پرداخت فوری.
  5. ارائه مهلت مناسب برای پرداخت در صورت عدم توانایی مرتکب.

منابع

  1. علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276644
  2. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276652
  3. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4168836
  4. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276656
  5. علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276648