ماده ۵۸۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۴ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۸۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): هرگاه با از بین بردن عضو یا پوست و مانند آن، موی سر، ریش یا ابرو از بین برود، علاوه بر دیه مو یا ریش یا ابرو، حسب مورد دیه یا ارش جنایت نیز پرداخت می‌شود.

مواد مرتبط

پیشینه

سابقه ماده 374 قانون مجازات اسلامی (1370)، در این خصوص وضع شده بود. [۱] به نظر می‌رسد این ماده، تداخل دیه مو و محل آن را پذیرفته بود، اما گروهی با رد این دیدگاه معتقدند این ماده به تداخل دیات ارتباطی نداشته‌است، بلکه علت عدم تداخل دیات در این ماده را به دلیل را عدم صدق جنایت بر مو می‌دانند.[۲]

نکات تفسیری دکترین ماده 583 قانون مجازات اسلامی (1392)

این ماده را باید از مصادیق تعدد دیه دانست که به موجب آن در فرض همراه بودن از بین بردن موی سر با از بین بردن عضو، باید دیه یا ارش آن عضو نیز پرداخت شود، در فرض زخمی شدن عضو نیز باید دیه یا ارش مو و نیز دیه یا ارش جراحت اخذ گردد،[۳] علت وضع این ماده را جلوگیری از تابعیت وی از عضو دیگر دانسته‌اند.[۴] همچنین گروهی بر این باورند که در فرض همراه بودن کندن مو با ایجاد زخم بر سر یا صورت، باید قائل به دو دیه بود.[۵]

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

چنانچه موی مقطوع، فاقد دیه مقدر و مستحق دریافت ارش باشد، برخی از فقها معتقد به تداخل آن با دیه عضو هستند،[۶] اما گروهی از فقها معتقد به تداخل دیه موی و محل آن هستند،[۷] لذا تعیین دیه محل مو را کافی می‌دانند.[۸]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 583 قانون مجازات اسلامی (1392)

  1. دیه مو، ریش یا ابرو در صورت از بین رفتن آنها پرداخت می‌شود.
  2. از بین بردن عضو یا پوست که باعث از بین رفتن مو، ریش یا ابرو شود مشمول دیه یا ارش است.
  3. دیه یا ارش علاوه بر دیه مو، ریش یا ابرو به مقتضای جنایت انجام شده محاسبه و پرداخت می‌شود.
  4. "ارش" به عنوان جبران خسارت برای مواردی که دیه مشخص نشده، به کار می‌رود.
  5. در این ماده، خسارت‌ها به دو دسته دیه و ارش تقسیم می‌شوند.
  6. پرداخت دیه یا ارش بسته به نوع و شدت آسیب وارده مشخص می‌شود.

منابع

  1. احمد حاجی ده آبادی. قواعد فقه دیات (مطالعه تطبیقی در مذاهب اسلامی). چاپ 1. پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1937472
  2. احمد حاجی ده آبادی. قواعد فقه دیات (مطالعه تطبیقی در مذاهب اسلامی). چاپ 1. پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1937476
  3. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 712168
  4. ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 671180
  5. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی(جلد دوم) (بخش دیات). چاپ 4. ققنوس، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2811540
  6. غلامحسین الهام. مبانی فقهی و حقوقی تعدد جرم. چاپ -. بشری، 1372.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 842892
  7. ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 836172
  8. ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 836008