ماده ۶۰۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

ماده ۶۰۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): گوش شنوا و ناشنوا یا معیوبی که لاله آن سالم و دارای حس و حیات کامل باشد در احکام این فصل یکسان هستند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۶۰۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
• ماده ۶۰۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

نکات تفسیری دکترین ماده 604 قانون مجازات اسلامی (1392)

گروهی معتقدند با توجه به این که دیه تعیین شده در این فصل بیشتر برای از میان رفتن زیبایی ظاهری گوش است، چرا که حتی اگر چنین عیبی هم در یک گوش وجود داشته باشد، نمی توان آن را متوجه لاله سالم گوش دانست، لذا سلامت یا عیب گوش از لحاظ شنوایی، تأثیری در احکام تعیین شده نخواهد داشت، البته برخی از حقوقدانان بیان کرده اند که پرده گوش را نمی توان مشمول حکم این ماده دانست.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

گروهی از فقها بیان نموده اند که در دیه گوش، فرقی بین گوش سالم و ناشنوا و ناسالم وجود ندارد، چرا که عیب در شنوایی را نمی توان عیب در لاله و ظاهر گوش تلقی کرد، این نظر مورد پذیرش آن دسته از فقهای عامه ای که برای گوش دیه مقدر در نظر گرفته اند، نیز می باشد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 604 قانون مجازات اسلامی (1392)

1. گوش شنوا و ناشنوا در احکام این فصل یکسان تلقی می‌شوند.
2. گوش معیوب که لاله آن سالم است، در احکام مشابه با گوش سالم است.
3. شرط یکسان بودن در احکام، سالم بودن لاله گوش و داشتن حس و حیات کامل است.
4. حس و حیات کامل لاله گوش معیار اصلی در دسته‌بندی احکام است.