ماده ۶۱۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

ماده ۶۱۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): هرگاه قسمتی از زبان کودکی که زمان سخن ‌گفتن او فرا نرسیده است، قطع شود به میزان نسبت مساحت قطع شده، دیه پرداخت می‌شود لکن اگر بعداً معلوم شود که کودک لال بوده است، دو‌ سوم آن مسترد می‌ گردد و چنانچه معلوم شود که گویا بوده است، در صورتی ‌که دیه حروف از بین ‌رفته از دیه نسبت گویایی از بین ‌رفته بیشتر باشد، مابه ‌التفاوت آن باید پرداخت شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۶۱۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
• ماده ۶۱۶ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
• ماده 401 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)

پیشینه

سابقاً ماده 401 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)، در این خصوص وضع شده بود.

نکات تفسیری دکترین ماده 615 قانون مجازات اسلامی (1392)

برخی از نویسندگان معتقدند در فرضی که قسمتی از زبان کودکی که هنوز به حد سخن گفتن نرسیده است قطع شود، باید قائل به ارش بود، حال آنکه گروهی دیگر قائل به اخذ دیه بر حسب مساحت از دست رفته می باشند. همچنین گروهی از حقوقدانان بیان داشته اند که اگر طفل با وجود رسیدن به سن تکلم، قادر به صحبت کردن نباشد، «در حکم لال» بوده لذا در فرض قطع کامل زبان، به دلیل ایجاد ظن قوی در وجود آفت در زبان طفل، باید قائل به ثبوت ثلث دیه شد.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

برخی از فقها در خصوص ماده فوق، قائل به تعیین دیه به نسبت مساحت از میان رفته هستند، اما گروهی دیگر بر این باورند که در فرض مشخص شدن قدرت تکلم توسط کودک، باید به نسبت حروفی که قادر به ادای آن ها می باشد، دیه تعیین گردد. همچنین گروهی از فقها در خصوص قطع زبان کودکی که به سن سخن گفتن نرسیده است، قائل به پرداخت تمام خونبها و در خصوص قطع زبان کودکی که با وجود رسیدن به سن سخن گفتن، هنوز به زبان نیامده است، قائل به پرداخت دیه به میزان ثلث یا کمتر از ثلث خونبها هستند، منتها در فرض کشف قدرت تکلم در کودک، بقیه دیه که معادل دو سوم دیه است نیز باید پرداخت شود.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 615 قانون مجازات اسلامی (1392)

1. قطع زبان کودکی که زمان سخن گفتن او نرسیده، مشمول پرداخت دیه می‌شود.
2. میزان دیه بر اساس نسبت مساحت قطع شده از زبان تعیین می‌شود.
3. اگر بعداً مشخص شود کودک لال بوده، دو سوم دیه پرداختی باید مسترد شود.
4. در صورتی که معلوم شود کودک گویا بوده، مقایسه‌ای بین دیه حروف از بین رفته و دیه نسبت گویایی صورت می‌گیرد.
5. در صورت بیشتر بودن دیه حروف از بین رفته، مابه‌التفاوت آن باید پرداخت شود.