ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): کندن دندان لق یا ترک ‌خورده که منفعت آن باقی است، موجب دیه همان دندان و در ‌غیر ‌این ‌صورت موجب ارش است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۶۲۰ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
• ماده ۶۲۲ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

نکات تفسیری دکترین ماده 621 قانون مجازات اسلامی (1392)

برخی اطلاق این ماده را در بردارنده حالتی که لق شدن یا ترک خوردن به موجب جنایت سابق بوده و دیه آن جنایت اخذ شده باشد، هم می دانند، همچنین گروهی این ماده را شامل حالتی که شخصی دندان مجنی علیه را لق نموده و دیگری آن را بکند، هم می دانند.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

اگر دندانی به موجب حوادثی نظیر بیماری یا شکستگی لق شده اما منافع آن باقی یا فقط برخی از منافع آن از بین برود، گروهی از فقها، قائل به اخذ ارش و گروهی دیگر قائل به مراجعه به حاکم برای تعیین میزان خسارت هستند، برخی از فقها نیز در این خصوص، معتقد به پرداخت دیه کامل دندان هستند، پاره ای دیگر از فقها نیز در این خصوص معتقد به اخذ یک سوم دیه کامل دندان می باشند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 621 قانون مجازات اسلامی (1392)

1. کندن دندان لق یا ترک خورده دو حالت دارد:
2. منفعت آن باقی باشد، که در این صورت دیه تعلق می‌گیرد.
3. منفعت آن باقی نباشد، که در این صورت ارش تعلق می‌گیرد.
4. تفاوت بین دیه و ارش: دیه مبلغی است که به طور مشخص و قانونی تعیین شده، اما ارش براساس نظر کارشناسی و دادگاه تعیین می‌شود.
5. مفهومی از "منفعت دندان باقی است" به معنای این است که دندان هنوز قابلیت استفاده یا عملکردی دارد.
6. تعیین منفعت یا عدم منفعت دندان و در نتیجه تعیین دیه یا ارش ممکن است به تشخیص کارشناس نیاز داشته باشد.