ماده ۶۹۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

ماده ۶۹۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): از بین بردن حس چشایی و نقصان آن، موجب ارش است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۶۹۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
• ماده ۶۹۶ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

پیشینه

در قانون سال ۱۳۷۰ از بین بردن حس چشایی به صورت کامل بیان شده بود، اما در قانون سال ۱۳۹۲ نقصان جزئی نیز بیان شده‌ است.

نکات تفسیری دکترین ماده 695 قانون مجازات اسلامی (1392)

در رابطه با دیه حس چشایی، ارش ثابت می‌شود، در واقع زمانی که اهمیت آن حس یا منفعتی که از بین رفته‌ است چندان مهم نباشد، دیه کمتر یا ارش به آن تعلق می‌گیرد؛ بنابراین دیه از بین رفتن حس لامسه و چشایی (برخلاف سایر حواس)، تنها موجب ارش می‌شود.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

برخی فقها معتقد هستند که در مورد دیه حس چشایی، حدیث خاصی وجود ندارد و نمی‌توان آن را با بویایی قیاس کرد و قاعده «کل ما فی الانسان منه واحد و ففیه الدیه» هرچند مضمون اخبار صحیح است اما منافع را در بر نمی‌گیرد، چون آن قاعده و احادیث شامل منافع نمی‌شود؛ بنابراین مورد از موارد حکومت عدلین است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 695 قانون مجازات اسلامی (1392)

1. از بین رفتن کامل حس چشایی یا کاهش آن مستلزم پرداخت ارش است.
2. ارش به عنوان جبران خسارت برای آسیب‌های جسمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
3. ارش نوعی دیه غیرمقدر و میزان آن بر اساس نظر کارشناس و قاضی تعیین می‌شود.
4. نقص و از بین رفتن حس چشایی، طبق قانون مجازات اسلامی جبران مالی دارد.