ماده ۲۴۳ قانون مجازات اسلامی

ماده ۲۴۳ قانون مجازات اسلامی: حد قوادی برای مرد هفتاد و پنج ضربه شلاق است و برای بار دوم علاوه بر هفتاد و پنج ضربه شلاق به عنوان حد، به تبعید تا یک سال نیز محکوم می شود که مدت آن را قاضی مشخص می کند و برای زن فقط هفتاد و پنج ضربه شلاق است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

«تبعید»، عبارت است از اخراج مجرم از محل ارتکاب بزه و یا از اقامتگاه وی، در صورتی که متفاوت باشد او را از هر دو محل دور کرده است و به جای دیگر میفرستند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در مورد عدم اعمال مجازات تبعید در مورد زن قواد، به نظر میرسد قانونگذار به دلیل مفسده ای که به تبعید زن مترتب میشود، این ممنوعیت را برقرار کرده است.علاوه بر این گفته شده است که شاید علت عدم تبعید زن این است که هرگاه او به مجازات تبعید محکوم شود باید به همراه محرمی از محارم خود یا شوهرش در محل تبعید باشد در حالی که هیچکس نباید برای جرمی که دیگری انجام داده است، مجازات شود. در نظری دیگر نیز حکم تبعید"بنابر قول به ثبوت آن برای قواد"به مردان اختصاص دارد و مدت آن نیز بسته به نظر حاکم شرع است.

گفتنی است در مورد اینکه مجازات تبعید در این ماده، تعزیری است یا حدی که قابل تبدیل نباشد، اختلاف نظر وجود دارد.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

مستند شرعی این ماده، روایتی از امام صادق است. عبدالله بن سنان گوید: از امام صادق در مورد حد قواد سوال کردم. امام فرمود "قواد حد نمیخورد بلکه دارای اجر و ثواب نیز میگردد."سپس گفت منظور از قوادی، جمع میان زن و مرد برای کار حرام است. امام فرمود:"سه چهارم حد زانی یعنی هفتاد و پنج ضربه شلاق به او زده میشود و از شهری که در آن است تبعید میگردد.

سوابق فقهی

برخی از فقها، مجازات تراشیدن سر را نیز به مجازات مرد قواد اضافه کرده اند و حتی بر آن ادعای اجماع کرده اند.همچنین حد قیادت هفتاد و پنج ضربه تازیانه و تبعید است اما در اینکه مجازات تبعید در اولین مرحله ارتکاب جرم اجرا میگردد یا در مرحله دوم، اختلاف است.اما بر اساس نظر فقهی امام خمینی، قواد هفتاد و پنج ضربه شلاق میخورد و از شهری به شهر دیگر تبعید میشود و نزدیک تر به احتیاط آن است که تبعیدش بعد از نوبت دوم حد خوردنش باشد.

رویه قضایی

به موجب نظر کمیسیون در نشست قضایی دادگستری بابل در اسفند 1380، در حدود نمی توان برای زنان حکم تبعید صادر کرد. اما صدور این حکم در تعزیرات از باب مجازات های تبعی یا تکمیلی بلااشکال است.