هرگاه با از بین بردن عضو یا پوست و مانند آن، موی سر، ریش یا ابرو از بین برود، علاوه بر دیه مو یا ریش یا ابرو، حسب مورد دیه یا ارشجنایت نیز پرداخت می‌شود.
سابقه ماده 374 قانون مجازات اسلامی (1370)، در این خصوص وضع شده بود. 1937472به نظر می‌رسد این ماده، تداخل دیه مو و محل آن را پذیرفته بود، اما گروهی با رد این دیدگاه معتقدند این ماده به تداخل دیات ارتباطی نداشته‌است، بلکه علت عدم تداخل دیات در این ماده را به دلیل را عدم صدق جنایت بر مو می‌دانند.1937476
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده را باید از مصادیق تعدد دیه دانست که به موجب آن در فرض همراه بودن از بین بردن موی سر با از بین بردن عضو، باید دیه یا ارش آن عضو نیز پرداخت شود، در فرض زخمی شدن عضو نیز باید دیه یا ارش مو و نیز دیه یا ارش جراحت اخذ گردد،712168 علت وضع این ماده را جلوگیری از تابعیت وی از عضو دیگر دانسته‌اند.671180 همچنین گروهی بر این باورند که در فرض همراه بودن کندن مو با ایجاد زخم بر سر یا صورت، باید قائل به دو دیه بود.2811540
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
چنانچه موی مقطوع، فاقد دیه مقدر و مستحق دریافت ارش باشد، برخی از فقها معتقد به تداخل آن با دیه عضو هستند،842892 اما گروهی از فقها معتقد به تداخل دیه موی و محل آن هستند،836172 لذا تعیین دیه محل مو را کافی می‌دانند.836008