ماده ۶۱۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

ماده ۶۱۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): قطع و از بین ‌بردن تمام زبان کودکی که زمان سخن‌ گفتن او فرا نرسیده، موجب دیه کامل است لکن اگر بعداً معلوم شود که لال بوده است، مازاد بر یک ‌سوم دیه مسترد می‌ شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

پیشینه‌

ماده 401 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)، سابقاً در این خصوص نگاشته شده بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

قطع زبان کودک پیش از رسیدن به سن سخن گفتن را برخی بر اساس اصل سلامت، موجب دیه کامل دانسته اند. کودکی را که به سن صحبت کردن رسیده اما هنوز قادر به سخن گفتن نباشد را در حکم لال دانسته اند، لذا قطع زبان وی، موجب ثلث دیه کامل است.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

مبنای حکم این ماده را ظن و غلبه دانسته اند.

سوابق فقهی

حکم ماده فوق را منطبق بر نظر مشهور فقها دانسته اند، گروهی از فقها، قطع زبان را موجب دیه کامل می دانند. همچنین گروهی از فقها بیان داشته اند که قطع زبان کودکی که هنوز به سن نطق نرسیده است، موجب دیه کامل است، اما گروهی دیگر تعیین دیه در این حالت را موکول به نظر حاکم نموده اند. فقها در خصوص قطع زبان کودکی که به سن تکلم رسیده ولی قادر به سخن گفتن نمی باشد، معتقد به پرداخت ثلث دیه می باشند.

انتقادات

یکی از انتقادات وارد بر این ماده آن است که چگونه می توان در آینده متوجه شد کودک قدرت بر ادای تمام حروف را در سابق نداشته است یا فقط قدرت بر ادای برخی از آنان را نداشته است، این امر در تعیین میزان دیه می تواند مشکل آفرین باشد.