ماده ۴۱۱ قانون مجازات اسلامی
ماده ۴۱۱ قانون مجازات اسلامی: زبان گویا در برابر زبان کودکی که هنوز به حد سخن گفتن نرسیده است، قصاص می شود مگر آن که لال بودن کودک ثابت شود.
پیشینه
سابقاً حکم ماده فوق در قانون وجود نداشت،[۱] البته گروهی در این خصوص به ماده 400 قانون مجازات سابق اشاره نموده اند.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده در خصوص امکان قصاص زبان گویا در مقابل قطع زبان کودکی است که هنوز به حد سخن گفتن نرسیده است.[۳] بر این اساس ناتوانی طفل در سخن گفتن دلیلی بر لال بودن وی نیست، بلکه اصل بر این است که طفل به طور بالقوه قادر به سخن گفتن است مگر آنکه خلاف آن ثابت شود.[۴]همچنین در فرض ناتوانی پزشک در تعیین لال بودن یا نبودن طفل، باید به اصل عدم لال بودن طفل مراجعه شود.[۵]
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
فقها معتقدند اگر کسی زبان کودکی را قطع کند، قصاص ثابت است، مگر آنکه طفل لال بوده باشد و یا اینکه نشانه های لال بودن در او ثابت شود، در چنین حالتی باید قائل به پرداخت دیه بود.[۶]
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276036
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276044
- ↑ علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276032
- ↑ علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276032
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276040
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4151320