ماده ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

ماده ۶۱۰ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): شکافتن هر دو لب به ‌نحوی که باعث نمایان ‌شدن دندان ‌ها شود، یک ‌سوم دیه کامل و در‌ صورت بهبودی بدون عیب، یک‌ پنجم دیه کامل دارد. شکافتن یک لب موجب یک‌ ششم دیه کامل و در‌ صورت بهبودی بدون عیب، موجب یک ‌دهم دیه کامل است.

تبصره ـ جراحات وارده بر لب هرگاه باعث نمایان ‌شدن دندان ‌ها نگردد در‌ صورتی ‌که از مصادیق حارصه، دامیه و متلاحمه باشد، حکم جراحات مذکور را دارد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۶۰۹ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
• ماده ۶۱۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
• ماده 395 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)

پیشینه

در گذشته ماده 395 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)، در این خصوص وضع شده بود، این ماده به نظر برخی از حقوقدانان با ایراداتی در تدوین مواجه بود، چرا که دیه شکافتن یک لب با دو لب برابر دانسته شده بود.

نکات تفسیری دکترین ماده 610 قانون مجازات اسلامی (1392)

این ماده در خصوص شکافتن لب ها وضع شده است و با بریدن آن ها متفاوت است. بر اساس این ماده، چنانچه شکافتن لب، نمایان شدن تمام یا بخشی از دندان ها را به دنبال داشته باشد، موجب ثلث دیه کامل است و اگر همین جراحت بهبود یابد، یک پنجم دیه را موجب می شود، لذا شکافتن هر دو لب، موجب یک سوم دیه کامل و شکافتن یک لب و نمایان شدن دندان ها، موجب یک سوم دیه یک لب خواهد بود. گروهی معتقدند نمایان شدن دندان ها در این ماده، موضوعیت نداشته و تنها از باب غلبه بیان شده است. ثلث دیه کامل را معادل 333/33 دینار و خمس آن را معادل 200 دینار دانسته اند.

نکات توضیحی ماده 610 قانون مجازات اسلامی (1392)

شکافتن یک لب موجب سی و سه نفر شتر به عنوان دیه می شود.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 610 قانون مجازات اسلامی (1392)

1. شکافتن هر دو لب که باعث نمایان شدن دندان‌ها شود، معادل یک‌سوم دیه کامل است.
2. در صورت بهبودی شکافتگی هر دو لب بدون عیب، دیه آن یک‌پنجم دیه کامل محسوب می‌شود.
3. شکافتن یک لب دیه‌ای معادل یک‌ ششم دیه کامل دارد.
4. در صورت بهبودی شکافتگی یک لب بدون عیب، دیه آن یک‌دهم دیه کامل است.
5. جراحاتی که نمایان شدن دندان‌ها را به دنبال ندارد و از مصادیق حارصه، دامیه و متلاحمه باشد، حکم جراحات مذکور را دارد.
6. شکافتن لب‌ها با بریدن آن‌ها متفاوت است و مشمول احکام متفاوتی در قانون است.
7. دیه شکافتن لب‌ها بر اساس نمایان شدن یا نشدن دندان‌ها تعیین می‌شود.
8. در نظر گرفتن بهبودی یا عدم بهبودی مهم است و در میزان دیه تأثیرگذار است.
9. دیه به دینار هم معادل‌سازی شده است، مثل ثلث دیه که معادل 333.33 دینار و خمس آن که 200 دینار محسوب می‌شود.
10. مستندات فقهی این ماده به روایاتی از امام علی (ع) و دیگر منابع فقهی باز می‌گردد.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

مستند فقهی ماده فوق را روایتی از امام علی (ع) دانسته اند. گروهی نیز در این خصوص به روایت ظریف استناد کرده اند که بر اساس آن اگر لب بالایی پاره و دندان ها نمایان شده و پس از آن زخم درمان شود، دیه زخم و حکومت دندان معادل خمس دیه لب بوده و در فرض پارگی لب و درمان آن به همراه عیب و نقص، دیه آن معادل یکصد و شصت دینار و دو سوم دینار می باشد.

سوابق فقهی

برخی از فقها بیان نموده اند که اگر جانی هر دو لب کسی را پاره کند و در اثر این عمل دندان های مجنی علیه ظاهر شوند، باید ثلث دیه را پرداخت نماید، در فرض بهبودی یافتن جراحت نیز باید خمس دیه پرداخت گردد، همچنین دیه پاره شدن هر لب را ثلث و در فرض بهبودی خمس دیه آن لب دانسته اند.

رویه های قضایی

به موجب رأی وحدت رویه صادره از شعبه 11 دیوان عالی کشور به تاریخ 69/12/18، دیه پارگی لب فوقانی، معادل دو صدم دیه کامله است.

مقالات مرتبط

• امکان‌سنجی توسعه موارد تأثیر بهبود بر میزان دیه: از جزم‌گرایی تا تفصیل