ماده ۵۳۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
در موارد برخورد هرگاه حادثه به یکی از طرفین مستند باشد مثل اینکه حرکت یکی از طرفین به ‌قدری ضعیف باشد که اثری بر آن مترتب نگردد، تنها درباره طرفی که حادثه مستند به او است، ضمان ثابت است.
'''ماده ۵۳۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)''': در موارد برخورد هرگاه حادثه به یکی از طرفین مستند باشد مثل اینکه حرکت یکی از طرفین به ‌قدری ضعیف باشد که اثری بر آن مترتب نگردد، تنها درباره طرفی که حادثه مستند به او است، [[مسئولیت کیفری|ضمان]] ثابت است.
*{{زیتونی|[[ماده ۵۳۰ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۵۳۲ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده بعدی]]}}
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
این ماده در مقام تبیین یکی از قواعد عمومی [[مسئولیت مدنی]] است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مسئولیت مدنی  ناشی از حوادث رانندگی|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1004268|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|نام۲=لعیا|نام خانوادگی۲=جنیدی|نام۳=مجید|نام خانوادگی۳=غمامی|چاپ=1}}</ref> بر این اساس در فرض استناد نتیجه به یکی از افراد داخل در تصادم، فقط او ضامن است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای عمومی (تحلیلی انتقادی تطبیقی) (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=جتگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5288448|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=نجفی توانا|نام۲=ایوب|نام خانوادگی۲=میلکی|چاپ=1}}</ref>
 
== مطالعات فقهی ==
 
=== سوابق فقهی ===
برخی از فقها بیان نموده اند که اگر در یک تصادف، حرکت یکی از دو تصادف کننده آنقدری کند و آرام باشد که [[عرف|عرفاً]] صدق وارد کردن [[صدمه]] از سوی آن نباشد، ضمانی بر او نیست<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نظریات مشورتی فقهی در امور کیفری (جلد پنجم) (دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4783192|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref>  همچنین گروهی از فقها بیان داشته اند که اگر در یک تصادفی یکی از طرفین مرتکب [[تفریط]] شده و دیگری تفریطی ننموده باشد، تصادف مستند به طرفی که تفریط نکرده است، نمی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نشریه دادرسی شماره 31 فروردین و اردیبهشت 1381|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=سازمان قضایی نیروهای مسلح|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1830200|صفحه=|نام۱=سازمان قضایی نیروهای مسلح|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== مقالات مرتبط ==
این ماده در مقام تبیین یکی از قواعد عمومی مسئولیت مدنی است.1004268بر این اساس در فرض استناد نتیجه به یکی از افراد داخل در تصادم، فقط او ضامن است.5288448


== سوابق فقهی ==
* [[مسؤولیت کیفری ناشی از انتقال ویروس کرونا در نظام کیفری ایران (با تاکید بر مخاطره‌های جانی اشخاص)]]
برخی از فقها بیان نموده اند که اگر در یک تصادف، حرکت یکز از دو تصادف کننده آنقدری کند و آرام باشد که عرفاً صدق وارد کردن صدمه از سوی ان نباشد، ضمانی بر او نیست4783192 همچنین گروهی از فقها بیان داشته اند که اگر در یک تصادفی یکی از طرفین مرتکب تفریط شده و دیگری تفریطی ننموده باشد، تصادف مستند به طرفی که تفریط نکرده است نمی باشد.1830200
* [[تحلیل اقتصادي ارکان مسئولیت مدنی ناشی از حوادث رانندگی]]
* [[تسریع در ورود خسارت]]
* [[نظریه «آخرین فرصت اجتناب از ضرر» در حقوق ایران؛ با نگاهی به کامن لا و نظام فقهی]]


[[رده:رفرنس]]
== منابع ==
{{پانویس}}
{{مواد قانون مجازات اسلامی}}
[[رده:دیات]]
[[رده:دیات]]
[[رده:موجبات ضمان]]
[[رده:موجبات ضمان]]
[[رده:ضمان ناشی از تصادف]]
[[رده:مواد قانون مجازات اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۰۳

ماده ۵۳۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): در موارد برخورد هرگاه حادثه به یکی از طرفین مستند باشد مثل اینکه حرکت یکی از طرفین به ‌قدری ضعیف باشد که اثری بر آن مترتب نگردد، تنها درباره طرفی که حادثه مستند به او است، ضمان ثابت است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

این ماده در مقام تبیین یکی از قواعد عمومی مسئولیت مدنی است،[۱] بر این اساس در فرض استناد نتیجه به یکی از افراد داخل در تصادم، فقط او ضامن است.[۲]

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

برخی از فقها بیان نموده اند که اگر در یک تصادف، حرکت یکی از دو تصادف کننده آنقدری کند و آرام باشد که عرفاً صدق وارد کردن صدمه از سوی آن نباشد، ضمانی بر او نیست[۳] همچنین گروهی از فقها بیان داشته اند که اگر در یک تصادفی یکی از طرفین مرتکب تفریط شده و دیگری تفریطی ننموده باشد، تصادف مستند به طرفی که تفریط نکرده است، نمی باشد.[۴]

مقالات مرتبط

منابع

  1. ناصر کاتوزیان، لعیا جنیدی و مجید غمامی. مسئولیت مدنی ناشی از حوادث رانندگی. چاپ 1. دانشگاه تهران، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1004268
  2. علی نجفی توانا و ایوب میلکی. حقوق جزای عمومی (تحلیلی انتقادی تطبیقی) (جلد اول). چاپ 1. جتگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5288448
  3. مجموعه نظریات مشورتی فقهی در امور کیفری (جلد پنجم) (دیات). چاپ 2. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4783192
  4. نشریه دادرسی شماره 31 فروردین و اردیبهشت 1381. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1830200