ماده ۶۷۲ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در مواردی که نظر [[کارشناس|کارشناسی]] بازگشت [[منافع|منفعت]] زایل یا ناقص شده در مدت معینی باشد چنانچه [[مجنی علیه|مجنی علیه]] قبل از مدت تعیین شده فوت کند [[دیه]] ثابت می شود. | در مواردی که نظر [[کارشناس|کارشناسی]] بازگشت [[منافع|منفعت]] زایل یا ناقص شده در مدت معینی باشد چنانچه [[مجنی علیه|مجنی علیه]] قبل از مدت تعیین شده فوت کند [[دیه]] ثابت می شود. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
اگرچه ماده فوق به شکل امروزی خود در قوانین پیشین وجود نداشت، اما حکم آن به صورت خاص در برخی از مواد پیشین نظیر [[ماده 484 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)|ماده 464 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)]] پیش بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276604|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | اگرچه ماده فوق به شکل امروزی خود در قوانین پیشین وجود نداشت، اما حکم آن به صورت خاص در برخی از مواد پیشین نظیر [[ماده 484 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)|ماده 464 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)]] پیش بینی شده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276604|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۵: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون مجازات اسلامی}} | |||
[[رده:دیات]] | [[رده:دیات]] | ||
[[رده:دیه منافع]] | [[رده:دیه منافع]] | ||
[[رده:قواعد عمومی دیه منافع]] | [[رده:قواعد عمومی دیه منافع]] | ||
نسخهٔ ۱۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۵۷
در مواردی که نظر کارشناسی بازگشت منفعت زایل یا ناقص شده در مدت معینی باشد چنانچه مجنی علیه قبل از مدت تعیین شده فوت کند دیه ثابت می شود.
پیشینه
اگرچه ماده فوق به شکل امروزی خود در قوانین پیشین وجود نداشت، اما حکم آن به صورت خاص در برخی از مواد پیشین نظیر ماده 464 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370) پیش بینی شده بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
عده ای از نویسندگان، اطلاق این ماده را شامل موردی که مجنی علیه کهولت سن داشته و فوت وی در زمان تعیین شده محتمل است، نیز می دانند،[۲] البته ماده فوق را باید از حالتی که منفعت زایل شده پیش از اتمام مدت بازگشته و مجنی علیه نیز پیش از مدت فوت میکند، منصرف دانست.[۳]
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
برخی از فقها معتقدند اگر مجنی علیه قبل از گذشتن مدتی که برای بازگشت بینایی او از سوی شهود مشخص شده است فوت کند، دیه ثابت است.[۴]
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276604
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276608
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276612
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276616