ماده ۹۴ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
دادگاه می تواند در مورد تمام جرایم تعزیری ارتکابی توسط | '''ماده ۹۴ قانون مجازات اسلامی''': دادگاه می تواند در مورد تمام [[تعزیر|جرایم تعزیری]] ارتکابی توسط [[نوجوان|نوجوانان]]، صدور حکم را به [[تعویق صدور حکم|تعویق]] اندازد یا اجرای مجازات را [[تعلیق اجرای مجازات|معلق]] کند. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۹۳ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۹۵ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۸۹ قانون مجازات اسلامی|ماده 89 قانون مجازات اسلامی]] | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
بر اساس ماده فوق، تعویق صدور حکم و نیز اجرای مجازات اطفال و نوجوانان را باید از شمول قواعد کلی تعویق و تعلیق خارج دانسته و مشمول این ماده نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276764|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref>لذا به نظر میرسد موارد ممنوعیت در ماده 47 صرفا مربوط به بزرگسالان است و اطفال و | بر اساس ماده فوق، تعویق صدور حکم و نیز اجرای [[مجازات ها و اقدامات تأمینی و تربیتی اطفال و نوجوانان|مجازات اطفال و نوجوانان]] را باید از شمول قواعد کلی تعویق و تعلیق خارج دانسته و مشمول این ماده نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276764|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref>لذا به نظر میرسد موارد ممنوعیت در [[ماده ۴۷ قانون مجازات اسلامی|ماده 47]]، صرفا مربوط به بزرگسالان است و [[طفل|اطفال]] و نوجوانان، مشمول این ماده قرار نمی گیرند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4338400|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=مصدق|چاپ=4}}</ref> بر این اساس، با توجه به صرف نظر کردن مقنن از [[درجه‌بندی مجازات‌های تعزیری|درجه بندی جرایم]] ، این ماده را باید شامل تمام جرایم تعزیری ارتکابی توسط نوجوانان دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=گالوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276768|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=میرکمالی|نام۲=سحر|نام خانوادگی۲=صالح احمدی|چاپ=4}}</ref> | ||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
در این | در این ماده، جزئیات مربوط به نحوه اجرای این [[نهاد ارفاقی|نهاد های ارفاقی]]، ضمانت اجرای تخلف از دستورات و ... ذکر نشده است که از این جهت دارای اشکال است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3805796|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> همچنین در این ماده، در خصوص [[تعویق صدور حکم|ساده]] یا [[تعویق صدور حکم|مراقبتی بودن تعویق]] و نیز ضمانت اجرای تخلف از دستور های تعیین شده و همچنین اقدامات لازمه در زمان پایان مدت تعویق، سخنی به میان آورده نشده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6276760|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[ضرورت همسویی مجلس شورای اسلامی با تعهدات بین المللی دولت در مقابله با جرایم مرتبط با مواد مخدر و روان گردان]] | |||
* [[پاسخ‌های اجتماعی به بزهکاری اطفال و نوجوانان در حقوق ایران و انگلستان]] | |||
* [[تعویق صدور حکم و آثار آن]] | |||
* [[رشد جزائی و کمال عقل کودک درجرائم مستوجب حد و قصاص در قانون مجازات اسلامی مصوب1392]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون مجازات اسلامی}} | |||
[[رده:مجازات ها و اقدامات تأمینی و تربیتی اطفال و نوجوانان]] | |||
[[رده:تعویق صدور حکم در جرایم تعزیری نوجوانان]] | |||
[[رده:تعلیق اجرای مجازات در جرایم تعزیری نوجوانان]] | |||
[[رده:مواد قانون مجازات اسلامی]] | |||
[[رده:کلیات]] | |||
[[رده:مجازات‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی اطفال و نوجوانان]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۱۲
ماده ۹۴ قانون مجازات اسلامی: دادگاه می تواند در مورد تمام جرایم تعزیری ارتکابی توسط نوجوانان، صدور حکم را به تعویق اندازد یا اجرای مجازات را معلق کند.
مواد مرتبط
نکات توضیحی تفسیری دکترین
بر اساس ماده فوق، تعویق صدور حکم و نیز اجرای مجازات اطفال و نوجوانان را باید از شمول قواعد کلی تعویق و تعلیق خارج دانسته و مشمول این ماده نمود.[۱]لذا به نظر میرسد موارد ممنوعیت در ماده 47، صرفا مربوط به بزرگسالان است و اطفال و نوجوانان، مشمول این ماده قرار نمی گیرند.[۲] بر این اساس، با توجه به صرف نظر کردن مقنن از درجه بندی جرایم ، این ماده را باید شامل تمام جرایم تعزیری ارتکابی توسط نوجوانان دانست.[۳]
انتقادات
در این ماده، جزئیات مربوط به نحوه اجرای این نهاد های ارفاقی، ضمانت اجرای تخلف از دستورات و ... ذکر نشده است که از این جهت دارای اشکال است.[۴] همچنین در این ماده، در خصوص ساده یا مراقبتی بودن تعویق و نیز ضمانت اجرای تخلف از دستور های تعیین شده و همچنین اقدامات لازمه در زمان پایان مدت تعویق، سخنی به میان آورده نشده است.[۵]
مقالات مرتبط
- ضرورت همسویی مجلس شورای اسلامی با تعهدات بین المللی دولت در مقابله با جرایم مرتبط با مواد مخدر و روان گردان
- پاسخ‌های اجتماعی به بزهکاری اطفال و نوجوانان در حقوق ایران و انگلستان
- تعویق صدور حکم و آثار آن
- رشد جزائی و کمال عقل کودک درجرائم مستوجب حد و قصاص در قانون مجازات اسلامی مصوب1392
منابع
- ↑ علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276764
- ↑ محمد مصدق. شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم). چاپ 4. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4338400
- ↑ علیرضا میرکمالی و سحر صالح احمدی. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول). چاپ 4. گالوس، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276768
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3805796
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6276760