ماده ۳۴ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۲۱

ماده ۳۴ قانون مجازات اسلامی: منع از خروج اتباع ایران از کشور مستلزم ابطال گذرنامه و ممنوعیت از درخواست مجدد است.

در صورتی که دادگاه به عنوان مجازات تکمیلی مندرج در بند ح ماده 23 به ممنوعیت خروج از کشور حکم دهد، دادسرا به نیروی انتظامی دستور ابطال گذرنامه را صادر میکند و تا پایان مدت محکومیت به درخواست مجدد صدور گذرنامه ترتیب اثر داده نمیشود.^[۱] علاوه بر این ماده، منع خروج از کشور به عنوان قرار تأمین کیفری نیز در ماده 188 قانون آیین دادرسی کیفری پیش بینی شده است.^[۲]

بند ح ماده 23 قانون مجازات اسلامی

ماده 188 قانون آیین دادرسی کیفری

↑ محمدرضا عدالتخواه. مبسوط قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 (کتاب نخست) (حقوق جزای عمومی کلیات). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4360520
↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3627264

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-منع از خروج [[اتباع]] ایران از کشور مستلزم ابطال [[گذرنامه]] و ممنوعیت از درخواست مجدد است.
+'''ماده ۳۴ قانون مجازات اسلامی''': منع از خروج [[اتباع]] ایران از کشور مستلزم ابطال [[گذرنامه]] و ممنوعیت از درخواست مجدد است.
 *{{زیتونی|[[ماده ۳۳ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}}
 *{{زیتونی|[[ماده ۳۵ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}}