ماده ۶۵۶ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

شکستن هر یک از استخوان‌ های ترقوه در صورتی‌ که بدون عیب درمان شود، موجب چهار درصد دیه کامل و در‌ صورتی ‌که درمان نشود و یا با عیب درمان شود، موجب نصف دیه کامل است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

ترقوه هر یک از استخوان های باریک بالای قفسه سینه است. ترقوه را استخوانی افقی و خوابیده موجود بر روی ریشه گردن و متصل کننده اندام فوقانی به تنه می دانند که مانع از سقوط شانه با سمت پایین و جلو می شود.

پیشینه

سابقاً ماده 438 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)، در این خصوص وضع شده بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

برخی بیان داشته اند که اگر یکی از دو ترقوه بعد از شکستن درمان شود، موجب چهل دینار دیه می باشد، این مبلغ را معادل هشت نفر شتر در نظر گرفته اند، اما در فرض درمان نشدن یا معیوب ماندن، دیه ای معادل صد شتر را موجب می گردد.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

مستند شرعی این ماده، روایتی از حضرت علی (ع) است.

سوابق فقهی

برخی از فقها بیان نموده اند که دیه شکستن دو ترقوه، معادل دیه خون بها است، همچنین دیه شکستن هر کدام از دو استخوان را در فرض شکستن و امکان شکسته بندی و رفع عیب، معادل چهل دینار دانسته اند، گروهی نیز در شکستن ترقوه قائل به حکومت اند.