ماده ۵۳۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
=== سوابق فقهی ===
=== سوابق فقهی ===
برخی از فقها بیان نموده اند که اگر در یک تصادف، حرکت یکی از دو تصادف کننده آنقدری کند و آرام باشد که [[عرف|عرفاً]] صدق وارد کردن [[صدمه]] از سوی آن نباشد، ضمانی بر او نیست<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نظریات مشورتی فقهی در امور کیفری (جلد پنجم) (دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4783192|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref>  همچنین گروهی از فقها بیان داشته اند که اگر در یک تصادفی یکی از طرفین مرتکب [[تفریط]] شده و دیگری تفریطی ننموده باشد، تصادف مستند به طرفی که تفریط نکرده است، نمی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نشریه دادرسی شماره 31 فروردین و اردیبهشت 1381|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=سازمان قضایی نیروهای مسلح|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1830200|صفحه=|نام۱=سازمان قضایی نیروهای مسلح|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>
برخی از فقها بیان نموده اند که اگر در یک تصادف، حرکت یکی از دو تصادف کننده آنقدری کند و آرام باشد که [[عرف|عرفاً]] صدق وارد کردن [[صدمه]] از سوی آن نباشد، ضمانی بر او نیست<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نظریات مشورتی فقهی در امور کیفری (جلد پنجم) (دیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4783192|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=2}}</ref>  همچنین گروهی از فقها بیان داشته اند که اگر در یک تصادفی یکی از طرفین مرتکب [[تفریط]] شده و دیگری تفریطی ننموده باشد، تصادف مستند به طرفی که تفریط نکرده است، نمی باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نشریه دادرسی شماره 31 فروردین و اردیبهشت 1381|ترجمه=|جلد=|سال=1381|ناشر=سازمان قضایی نیروهای مسلح|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1830200|صفحه=|نام۱=سازمان قضایی نیروهای مسلح|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>
== مقالات مرتبط ==
[[مسؤولیت کیفری ناشی از انتقال ویروس کرونا در نظام کیفری ایران (با تاکید بر مخاطره‌های جانی اشخاص)]]


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۵

ماده ۵۳۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): در موارد برخورد هرگاه حادثه به یکی از طرفین مستند باشد مثل اینکه حرکت یکی از طرفین به ‌قدری ضعیف باشد که اثری بر آن مترتب نگردد، تنها درباره طرفی که حادثه مستند به او است، ضمان ثابت است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

این ماده در مقام تبیین یکی از قواعد عمومی مسئولیت مدنی است،[۱] بر این اساس در فرض استناد نتیجه به یکی از افراد داخل در تصادم، فقط او ضامن است.[۲]

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

برخی از فقها بیان نموده اند که اگر در یک تصادف، حرکت یکی از دو تصادف کننده آنقدری کند و آرام باشد که عرفاً صدق وارد کردن صدمه از سوی آن نباشد، ضمانی بر او نیست[۳] همچنین گروهی از فقها بیان داشته اند که اگر در یک تصادفی یکی از طرفین مرتکب تفریط شده و دیگری تفریطی ننموده باشد، تصادف مستند به طرفی که تفریط نکرده است، نمی باشد.[۴]

مقالات مرتبط

مسؤولیت کیفری ناشی از انتقال ویروس کرونا در نظام کیفری ایران (با تاکید بر مخاطره‌های جانی اشخاص)

منابع

  1. ناصر کاتوزیان، لعیا جنیدی و مجید غمامی. مسئولیت مدنی ناشی از حوادث رانندگی. چاپ 1. دانشگاه تهران، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1004268
  2. علی نجفی توانا و ایوب میلکی. حقوق جزای عمومی (تحلیلی انتقادی تطبیقی) (جلد اول). چاپ 1. جتگل، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5288448
  3. مجموعه نظریات مشورتی فقهی در امور کیفری (جلد پنجم) (دیات). چاپ 2. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4783192
  4. نشریه دادرسی شماره 31 فروردین و اردیبهشت 1381. سازمان قضایی نیروهای مسلح، 1381.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1830200