ماده ۴۱۶ قانون مجازات اسلامی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۴ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۱۶ قانون مجازات اسلامی: اگر دندان مرتکب، پس از اجرای قصاص بروید، مجنی علیه حق قصاص دوباره آن را ندارد.

مواد مرتبط

نکات تفسیری دکترین ماده 416 قانون مجازات اسلامی

از این ماده می توان نتیجه گرفت که رویش دوباره دندان فردی که قصاص شده است، برای مجنی علیه حقی ایجاد نمی کند، چرا که دندان جدید را نمی توان مساوی و مرتبط با دندان قبلی دانسته و آن را در مقابل دندان قطع شده مجنی علیه، قصاص کرد. لذا در فرض وارد کردن صدمه ای به این دندان از سوی مجنی علیه، پرداخت دیه لازم است. همچنین این دیدگاه که هدف از قصاص، ایراد نقص در جانی است و لذا باید دندان جدید نیز قصاص شود، چندان مقبول نمی باشد.[۱]

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

برخی از فقها معتقدند اگر کسی که گوش او قصاص شده، آن را پیوند بزند، امکان قصاص این گوش نیز مجدداً برای مجنی علیه باقی است اما در فرض رویش مجدد دندان قصاص شده، امکان قصاص دوباره وجود ندارد، علت این تفاوت را فقها در فقدان تساوی میان دندان جدید و قبلی جانی و لذا ناتوانی در رعایت تساوی می دانند،[۲]در واقع دندان در برابر مشابه آن دندان کنده می شود، لذا در فرض رویش مجدد دندان، قصاص امکان پذیر نیست.[۳]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 416 قانون مجازات اسلامی

  1. رشد مجدد دندان مرتکب پس از اجرای قصاص
  2. عدم امکان قصاص مجدد در صورت رشد دندان
  3. محدودیت در اعمال قصاص برای دندان
  4. قاعده‌ی جبران‌ناپذیری آثار قصاص در دندان‌ها
  5. حقوق مجنی‌علیه در محدوده اجرای اولیه قصاص

منابع

  1. عباس زراعت. شرح قانون مجازات اسلامی-بخش قصاص جرایم عمدی علیه تمامیت جسمانی. چاپ 3. ققنوس، 1379.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3082724
  2. آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. پژوهش های نو در فقه معاصر (جلد دوم) حقوق جزای عمومی. چاپ 2. دادگستری استان قم، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2104860
  3. سیدمهدی (ترجمه) دادمرزی. فقه استدلالی (ترجمه تحریر الروضه فی شرح اللمعه). چاپ 23. طه، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4023900