ماده ۴۳۶ قانون مجازات اسلامی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۷ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۳۶ قانون مجازات اسلامی: قصاص نفس فقط به شیوه‌ های متعارف، که کمترین آزار را به قاتل می رساند، جایز است و مثله‌ کردن او پس از قصاص، ممنوع و موجب دیه و تعزیر مقرر در کتاب پنجم «تعزیرات» است.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

«مثله کردن» به معنای بریدن اعضاء و اطراف انسان یا حیوان است که چنین عملی را حتی در خصوص میت نیز باید جرم دانست.[۱] لذا چنانچه به مرور زمان و با پیشرفت روش های مجازات، بتوان از شیوه هایی استفاده کرد که آزار کمتری به محکوم وارد می نمایند، استفاده از آن روش ها مانعی نخواهد داشت.[۲]

فلسفه و مبانی نظری

ممنوعیت اجرای قصاص از طریق آزار رساندن به قاتل، به دلیل لزوم رعایت اصل برابری در قصاص است.[۳]

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

آزار دادن و اذیت کردن جانی در حین قصاص با وجود تاکید بر مماثله و همگونی میان قصاص و جنایت واقع شده، در بسیاری از روایات نهی شده است.[۴] همچنین در این خصوص گروهی نیز به برخی از آیات قرآن از جمله آیه 126 سوره نحل [۵]استناد کرده اند.[۶]

سوابق فقهی

در خصوص نحوه اجراء قصاص میان فقها اختلاف نظر است، برخی بر این باورند که اجرای قصاص باید به همان نحوی باشد که جنایت واقع شده است.[۷] برخی از فقها معتقدند در خصوص شخصی که دیگری را با چاقو یا سنگ یا ... کشته است، اما قصاص او با گلوله واقع می شود، همین میزان برای قصاص کافی است.[۸] در کتب فقهی قدیم، اجرای قصاص به صورت استفاده از شمشیر پیش بینی شده بود اما امروزه معمولا به وسیله دار زدن اجرا می شود.[۹] در هر حال از دیدگاه فقها در گذشته نیز استیفاء قصاص به طرقی نظیر سوزاندن یا آتش زدن، ممنوع بود.[۱۰]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 436 قانون مجازات اسلامی

  1. قصاص نفس باید با شیوه‌های متعارف انجام شود.
  2. باید به نحوی اجرا شود که کمترین آزار به قاتل برسد.
  3. مثله کردن قاتل پس از اجرای قصاص ممنوع است.
  4. در صورت مثله کردن، دیه واجب می‌شود.
  5. مثله کردن بعد از قصاص موجب تعزیر می‌گردد.
  6. تعزیر مطابق با کتاب پنجم «تعزیرات» اعمال می‌شود.

رویه های قضایی

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 341068
  2. حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص). چاپ 7. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 354296
  3. حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات). چاپ 5. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 350496
  4. حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص). چاپ 7. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 354292
  5. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 709252
  6. ایرج گلدوزیان. حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه تمامیت جسمانی- شخصیت معنوی- اموال و مالکیت- امنیت و آسایش عمومی) (علمی-کاربردی). چاپ 13. دانشگاه تهران، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 426372
  7. هوشنگ شامبیاتی. حقوق جزای عمومی (جلد دوم). چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1720460
  8. آیت اله سیدروح اله خمینی. ره توشه قضایی (بیش از یک هزار استفتاء قضایی از محضر حضرت امام خمینی (ره)). چاپ 1. قضا، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 30476
  9. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 709624
  10. ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 832812