ماده ۵۰۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخهها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۵۰۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)''': هرگاه کسی دیگری را به روی شخص ثالثی پرت کند و شخص ثالث یا شخص پرت شده بمیرد یا [[صدمه|مصدوم]] گردد در صورتی که مشمول تعریف [[جنایت عمد|جنایت عمدی]] نگردد، [[جنایت شبه عمد|جنایت شبه عمدی]] است. | '''ماده ۵۰۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)''': هرگاه کسی دیگری را به روی شخص ثالثی پرت کند و شخص ثالث یا شخص پرت شده بمیرد یا [[صدمه|مصدوم]] گردد در صورتی که مشمول تعریف [[جنایت عمد|جنایت عمدی]] نگردد، [[جنایت شبه عمد|جنایت شبه عمدی]] است. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۵۰۲ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۵۰۲ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۵۰۴ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۵۰۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
به موجب این ماده، در صورتی که عمل پرتاب کننده همراه با قصد جنایت باشد یا نوعا موجب جنایت شود1424588، باید آن را عمد و مستوجب [[قصاص]] دانسته و پرتاب شونده را به دلیل فقدان اراده در وقوع جنایت، ضامن چیزی ندانست،727816 لذا باید نتیجه گرفت حکم این ماده، اساساً مربوط به حالتی است که خود پرتاب شونده، نقشی در وقوع جنایت ندارد.711628 | به موجب این ماده، در صورتی که عمل پرتاب کننده همراه با قصد جنایت باشد یا نوعا موجب جنایت شود1424588، باید آن را عمد و مستوجب [[قصاص]] دانسته و پرتاب شونده را به دلیل فقدان اراده در وقوع جنایت، ضامن چیزی ندانست،727816 لذا باید نتیجه گرفت حکم این ماده، اساساً مربوط به حالتی است که خود پرتاب شونده، نقشی در وقوع جنایت ندارد.711628 |
نسخهٔ ۱۸ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۰۴
ماده ۵۰۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): هرگاه کسی دیگری را به روی شخص ثالثی پرت کند و شخص ثالث یا شخص پرت شده بمیرد یا مصدوم گردد در صورتی که مشمول تعریف جنایت عمدی نگردد، جنایت شبه عمدی است.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
به موجب این ماده، در صورتی که عمل پرتاب کننده همراه با قصد جنایت باشد یا نوعا موجب جنایت شود1424588، باید آن را عمد و مستوجب قصاص دانسته و پرتاب شونده را به دلیل فقدان اراده در وقوع جنایت، ضامن چیزی ندانست،727816 لذا باید نتیجه گرفت حکم این ماده، اساساً مربوط به حالتی است که خود پرتاب شونده، نقشی در وقوع جنایت ندارد.711628
مطالعات فقهی
مستندات فقهی
عده ای مستند فقهی این ماده را برخی از روایات شرعی دانسته اند.711620
سوابق فقهی
برخی از فقها در این خصوص بیان نموده اند که اگر کسی دیگری را از جای بلندی پرت کند، کسی که افتاده است مکلف به پرداخت دیه مقتول است و بعد از آن، حق رجوع به پرتاب کننده را دارد.834620 گروهی دیگر نیز بر این باورند که اگر کسی دیگری را پرت کند و جنایتی به بار آید، پرت کننده ضامن هر دو نفر است.4025400