ماده ۳۷۶ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (added Category:قصاص using HotCat)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
 مجازات [[حبس ابد]] برای [[اکراه ‌در قتل|اکراه ‌کننده]] مشروط به وجود شرایط عمومی‌ [[قصاص]] در اکراه ‌کننده و حق [[ولی دم|اولیای ‌‌دم]] می ‌باشد و قابل [[گذشت شاکی|گذشت]] و [[صلح|مصالحه]] است. اگر اکراه ‌کننده به هر علت به حبس ابد محکوم نشود‌، به مجازات [[معاونت در قتل|معاون در قتل]] محکوم می ‌شود.
 مجازات [[حبس ابد]] برای [[اکراه در قتل|اکراه ‌کننده]] مشروط به وجود شرایط عمومی‌ [[قصاص]] در اکراه ‌کننده و حق [[ولی دم|اولیای ‌‌دم]] می ‌باشد و قابل [[گذشت شاکی|گذشت]] و [[صلح|مصالحه]] است. اگر اکراه ‌کننده به هر علت به حبس ابد محکوم نشود‌، به مجازات [[معاونت در قتل|معاون در قتل]] محکوم می ‌شود.
*{{زیتونی|[[ماده ۳۷۵ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳۷۵ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳۷۷ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده ۳۷۷ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}}
خط ۲۱: خط ۲۱:
[[رده:مجازات اکراه کننده]]
[[رده:مجازات اکراه کننده]]
[[رده:قصاص]]
[[رده:قصاص]]
[[رده:مواد عمومی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۹

 مجازات حبس ابد برای اکراه ‌کننده مشروط به وجود شرایط عمومی‌ قصاص در اکراه ‌کننده و حق اولیای ‌‌دم می ‌باشد و قابل گذشت و مصالحه است. اگر اکراه ‌کننده به هر علت به حبس ابد محکوم نشود‌، به مجازات معاون در قتل محکوم می ‌شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

این ماده، در خصوص تاثیر حالات مختلف بر تعیین مجازات اکراه کننده است.[۱]

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

در خصوص مجازات اکراه کننده، برخی از فقها نیز معتقدند که باید قائل به قصاص او نیز باشیم، گروهی نیز بر این باورند که نه اکراه کننده و نه اکراه شونده هیچ یک قصاص نمی شوند، گروهی از فقها نیز معتقدند در این حالت اکراه شونده قصاص شده و اکراه کننده ملزم به پرداخت نیمی از دیه است.[۲]

رویه های قضایی

بر اساس رای صادره از شعبه دوم دادگاه انتظامی قضات به شماره دادنامه 174 و به تاریخ 1364/12/9، حبس ابد در صورتی مجازات شرعی امر به قتل نفس است که از طرف اولیاء دم مقتول شکایتی مطرح شده باشد و نیز انتساب جرم به فرد در دادگاه صلاحیت دار ثابت شود.[۳]

منابع

  1. حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جلد اول) (جرایم علیه اشخاص). چاپ 11. میزان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4015776
  2. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4138520
  3. احمد کریم زاده. آرای دادگاه های انتظامی قضات (امور کیفری) (در دادگاه های عالی انتظامی قضات در رابطه با تخلفات قضات در پرونده های کیفری و تعلیق قضات). چاپ 1. جنگل، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3924172