ماده ۵۶ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
قانونگذار در مواد قانونی ضمانت اجرایی برای تخلف محکوم علیه از [[تعهد|تعهدات]] خود و یا ارتکاب جرم جدید در طول این مدت، تعیین نکرده است که به نظر میرسد ناشی از تسامح فاحش قانونگذار می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4958924|صفحه=|نام۱=محمدابراهیم|نام خانوادگی۱=شمس ناتری|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=کلانتری|نام۳=زینب|نام خانوادگی۳=ریاضت|نام۴=ابراهیم|نام خانوادگی۴=زارع|چاپ=2}}</ref> | قانونگذار در مواد قانونی ضمانت اجرایی برای تخلف محکوم علیه از [[تعهد|تعهدات]] خود و یا ارتکاب جرم جدید در طول این مدت، تعیین نکرده است که به نظر میرسد ناشی از تسامح فاحش قانونگذار می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4958924|صفحه=|نام۱=محمدابراهیم|نام خانوادگی۱=شمس ناتری|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=کلانتری|نام۳=زینب|نام خانوادگی۳=ریاضت|نام۴=ابراهیم|نام خانوادگی۴=زارع|چاپ=2}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[نظارت درونی سلسله مراتبی بر دستگاه¬های اداری در نظام حقوقی ایران]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۴ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۲۰
ماده ۵۶ قانون مجازات اسلامی: نظام نیمه آزادی، شیوه ای است که بر اساس آن محکوم می تواند در زمان اجرای حکم حبس، فعالیت های حرفه ای، آموزشی، حرفه آموزی، درمانی و نظایر اینها را در خارج از زندان انجام دهد. اجرای این فعالیت ها زیر نظر مراکز نیمه آزادی است که در سازمان زندان ها و اقدامات تأمینی و تربیتی تأسیس می شود.
پیشینه
هرچند به عقیده برخی، این نظام از نوآوری های قانون مجازات محسوب میشود و در قوانین قبلی دارای سابقه نیست؛[۱] اما به نظر میرسد بتوان ماده 51 آیین نامه زندان ها و اقدامات تأمینی و تربیتی مصوب 1354 را به عنوان پیشینه این ماده در نظر گرفت.[۲]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
قانونگذار در این ماده، به تعریف نظام نیمه آزادی به عنوان یکی از نوآوری های قانون مجازات، پرداخته است. شرط استفاده از این نهاد ارفاقی آن است که طبق رای صادره محکوم علیه به مجازات حبس محکوم شده باشد.[۳] در این شیوه نوعی آزادی محدود به زندانی داده میشود؛ بدین نحو که در بیرون از زندان بدون مراقبت مستقیم مامور، به انجام فعالیت های آموزشی درمانی میپردازند و شب ها، آخر هفته یا ایام تعطیل به زندان باز میگردد.[۴] گفتنی است که فعالیت های مندرج در ماده فوق به صورت تمثیلی بیان شدند و دادگاه میتواند فعالیت های مثبت دیگری را در صورت موافقت متهم تعیین نماید.[۵]
انتقادات
قانونگذار در مواد قانونی ضمانت اجرایی برای تخلف محکوم علیه از تعهدات خود و یا ارتکاب جرم جدید در طول این مدت، تعیین نکرده است که به نظر میرسد ناشی از تسامح فاحش قانونگذار می باشد.[۶]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3799728
- ↑ محمد مصدق. شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم). چاپ 4. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4331600
- ↑ محمدابراهیم شمس ناتری، حمیدرضا کلانتری، زینب ریاضت و ابراهیم زارع. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی. چاپ 2. میزان، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4958200
- ↑ محمدابراهیم شمس ناتری، حمیدرضا کلانتری، زینب ریاضت و ابراهیم زارع. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی. چاپ 2. میزان، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4958624
- ↑ غلامحسین الهام و محسن برهانی. درآمدی بر حقوق جزای عمومی (واکنش در برابر جرم). چاپ 1. میزان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4938384
- ↑ محمدابراهیم شمس ناتری، حمیدرضا کلانتری، زینب ریاضت و ابراهیم زارع. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی. چاپ 2. میزان، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4958924