ماده ۲۰۱ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۲۰۲ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۲۰۲ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
==توضیح واژگان== | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۲۰۰ قانون مجازات اسلامی]] | |||
* [[ماده ۲۰۲ قانون مجازات اسلامی]] | |||
== توضیح واژگان == | |||
«سوگند» به این معنی است که فردی خداوند متعال را نسبت به صحت ادعا، [[شهادت|گواهی]] یا حقانیت خود شاهد گرفته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4164772|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=1}}</ref>این معنا از [[سوگند|قسم]] است که در [[ادله اثبات دعوی]] به کار میرود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=جرایم علیه اجرای عدالت قضایی (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3172068|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=یکرنگی|چاپ=2}}</ref> | «سوگند» به این معنی است که فردی خداوند متعال را نسبت به صحت ادعا، [[شهادت|گواهی]] یا حقانیت خود شاهد گرفته باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4164772|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=1}}</ref>این معنا از [[سوگند|قسم]] است که در [[ادله اثبات دعوی]] به کار میرود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=جرایم علیه اجرای عدالت قضایی (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3172068|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=یکرنگی|چاپ=2}}</ref> | ||
==فلسفه و مبانی نظری | == فلسفه و مبانی نظری == | ||
در قسم از این جهت که از اسما جلاله خداوند نام برده میشود و همچنین به لحاظ ایمان و احترام به آنچه مورد قسم واقع میشود، بشر همواره آن را به عنوان یک دلیل و گاهی مؤکد و موید ادعا یا انکار به کار میبردهاست. به طوری که در قرآن کریم انسانها از زیاد قسم خوردن نهی شدهاند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=گزیدهای از پایاننامههای علمی در زمینه حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1055612|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | در قسم از این جهت که از اسما جلاله خداوند نام برده میشود و همچنین به لحاظ ایمان و احترام به آنچه مورد قسم واقع میشود، بشر همواره آن را به عنوان یک دلیل و گاهی مؤکد و موید ادعا یا انکار به کار میبردهاست. به طوری که در قرآن کریم انسانها از زیاد قسم خوردن نهی شدهاند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=گزیدهای از پایاننامههای علمی در زمینه حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1055612|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | ||
==نکات | == نکات تفسیری دکترین == | ||
سوگند از این جهت که خبر دادن از حقی است، شبیه به [[اقرار]] است ولی برخلاف اقرار، به نفع کسی است که سوگند یاد میکند و از این جهت که به طرفین اجازه میدهد که دلیلی را به نفع خود به وجود بیاورند، خلاف اصول و قواعد تلقی میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3861932|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>به علاوه سوگند قبل از اینکه حقوقی باشد، جنبه شرعی و اخلاقی دارد و پشتوانه آن، ایمان و وجدان یادکننده سوگند است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3861844|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | سوگند از این جهت که خبر دادن از حقی است، شبیه به [[اقرار]] است ولی برخلاف اقرار، به نفع کسی است که سوگند یاد میکند و از این جهت که به طرفین اجازه میدهد که دلیلی را به نفع خود به وجود بیاورند، خلاف اصول و قواعد تلقی میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3861932|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>به علاوه سوگند قبل از اینکه حقوقی باشد، جنبه شرعی و اخلاقی دارد و پشتوانه آن، ایمان و وجدان یادکننده سوگند است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3861844|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | ||
==مصادیق و | == مصادیق و نمونه ها == | ||
[[آیه ۸۹ سوره مائده|آیه ۸۹ سوره مبارکه مائده]] | [[آیه ۸۹ سوره مائده|آیه ۸۹ سوره مبارکه مائده]] | ||
[[آیه ۷۷ سوره آل عمران|آیه ۷۷ سوره مبارکه آل عمران]]<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3861844|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# سوگند نوعی اعلام صداقت و راستگویی از سوی سوگنددهنده است. | |||
# در سوگند خداوند بهعنوان شاهد و ضامن صداقت اظهار میشود. | |||
# سوگند با هدف اثبات درستی گفتهها در مراحل قانونی استفاده میشود. | |||
# ادای سوگند عملی است که توسط شخص بهطور داوطلبانه انجام میشود. | |||
# سوگند میتواند در فرآیندهای قضایی مورد استفاده قرار گیرد. | |||
# از سوگند برای تقویت اعتبار گفتهها در مواقع مختلف بهرهبرداری میشود. | |||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
[[تحلیل و بررسی تحولات ارزش اثباتی سوگند در قوانین جزایی ایران]] | [[تحلیل و بررسی تحولات ارزش اثباتی سوگند در قوانین جزایی ایران]] | ||
[[مقایسه سوگند جزایی با سایر ادله اثبات جرائم]] | [[مقایسه سوگند جزایی با سایر ادله اثبات جرائم]] | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{مواد قانون مجازات اسلامی}} | {{مواد قانون مجازات اسلامی}} |
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۵
ماده ۲۰۱ قانون مجازات اسلامی: سوگند عبارت از گواه قراردادن خداوند بر درستی گفتار اداء کننده سوگند است.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
«سوگند» به این معنی است که فردی خداوند متعال را نسبت به صحت ادعا، گواهی یا حقانیت خود شاهد گرفته باشد.[۱]این معنا از قسم است که در ادله اثبات دعوی به کار میرود.[۲]
فلسفه و مبانی نظری
در قسم از این جهت که از اسما جلاله خداوند نام برده میشود و همچنین به لحاظ ایمان و احترام به آنچه مورد قسم واقع میشود، بشر همواره آن را به عنوان یک دلیل و گاهی مؤکد و موید ادعا یا انکار به کار میبردهاست. به طوری که در قرآن کریم انسانها از زیاد قسم خوردن نهی شدهاند.[۳]
نکات تفسیری دکترین
سوگند از این جهت که خبر دادن از حقی است، شبیه به اقرار است ولی برخلاف اقرار، به نفع کسی است که سوگند یاد میکند و از این جهت که به طرفین اجازه میدهد که دلیلی را به نفع خود به وجود بیاورند، خلاف اصول و قواعد تلقی میشود.[۴]به علاوه سوگند قبل از اینکه حقوقی باشد، جنبه شرعی و اخلاقی دارد و پشتوانه آن، ایمان و وجدان یادکننده سوگند است.[۵]
مصادیق و نمونه ها
آیه ۸۹ سوره مبارکه مائده آیه ۷۷ سوره مبارکه آل عمران[۶]
نکات توصیفی هوش مصنوعی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- سوگند نوعی اعلام صداقت و راستگویی از سوی سوگنددهنده است.
- در سوگند خداوند بهعنوان شاهد و ضامن صداقت اظهار میشود.
- سوگند با هدف اثبات درستی گفتهها در مراحل قانونی استفاده میشود.
- ادای سوگند عملی است که توسط شخص بهطور داوطلبانه انجام میشود.
- سوگند میتواند در فرآیندهای قضایی مورد استفاده قرار گیرد.
- از سوگند برای تقویت اعتبار گفتهها در مواقع مختلف بهرهبرداری میشود.
مقالات مرتبط
تحلیل و بررسی تحولات ارزش اثباتی سوگند در قوانین جزایی ایران مقایسه سوگند جزایی با سایر ادله اثبات جرائم
منابع
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4164772
- ↑ محمد یکرنگی. جرایم علیه اجرای عدالت قضایی (مطالعه تطبیقی). چاپ 2. خرسندی، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3172068
- ↑ گزیدهای از پایاننامههای علمی در زمینه حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم). چاپ 1. جنگل، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1055612
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3861932
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3861844
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3861844