ماده ۳۵ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(اضافه کردن مواد مرتبط) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۳۴ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۳۴ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۳۶ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۳۶ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | |||
* بند ح [[ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی|ماده 23 قانون مجازات اسلامی]] | |||
* [[ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی|ماده 23 قانون مجازات اسلامی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
«اخراج» به معنای حضور شخص در خارج از قلمرو خاکی، آبی و هوایی کشور است، بنابراین سکونت در سفارتخانه کشور خارجی در ایران، اخراج محسوب نمیشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3627328|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | «اخراج» به معنای حضور شخص در خارج از قلمرو خاکی، آبی و هوایی کشور است، بنابراین سکونت در سفارتخانه کشور خارجی در ایران، اخراج محسوب نمیشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3627328|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۶: | ||
== مصادیق و نمونه ها == | == مصادیق و نمونه ها == | ||
در مواردی که بیگانه ای در ایران مرتکب جرم [[جاسوسی]] شده است، اخراج از کشور پس از تحمل مجازات، قابل توجیه و ضروری است، ولی در ارتکاب جرائمی مانند [[ترک انفاق|ترک نفقه]] یا [[صدور چک پرداخت نشدنی]]، اخراج بیگانه صحیح نیست.<ref name=":0" /> | در مواردی که بیگانه ای در ایران مرتکب جرم [[جاسوسی]] شده است، اخراج از کشور پس از تحمل مجازات، قابل توجیه و ضروری است، ولی در ارتکاب جرائمی مانند [[ترک انفاق|ترک نفقه]] یا [[صدور چک پرداخت نشدنی]]، اخراج بیگانه صحیح نیست.<ref name=":0" /> | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۱۸
ماده ۳۵ قانون مجازات اسلامی: اخراج موقت یا دائم بیگانگان محکوم به مجازات از کشور پس از اجرای مجازات و با حکم دادگاه انجام می شود.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
«اخراج» به معنای حضور شخص در خارج از قلمرو خاکی، آبی و هوایی کشور است، بنابراین سکونت در سفارتخانه کشور خارجی در ایران، اخراج محسوب نمیشود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
بر اساس این ماده، در صورتی که اشخاص غیر ایرانی در ایران مرتکب جرم شوند، طبق حکم دادگاه، اخراج آنان پس از اجرای مجازات خواهد بود.[۲] مجازات اخراج موقت یا دائم بیگانگان، لزوما باید در دادنامه قید شود.[۳] گفتنی است که صدور حکم به اخراج بیگانه منحصر در مواردی است که بین جرم ارتکابی و حضور شخص در ایران تنافی وجود داشته باشد، فلذا ارتکاب هر جرمی از سوی آنان منتج به اخراج از کشور نخواهد شد.[۴]
مصادیق و نمونه ها
در مواردی که بیگانه ای در ایران مرتکب جرم جاسوسی شده است، اخراج از کشور پس از تحمل مجازات، قابل توجیه و ضروری است، ولی در ارتکاب جرائمی مانند ترک نفقه یا صدور چک پرداخت نشدنی، اخراج بیگانه صحیح نیست.[۴]
مقالات مرتبط
- ارزیابی وضعیت ایران در ارتباط با مقررات بین المللی مرتبط با پولشویی
- بررسی تطبیقی نهادهای نظام عدالت کیفری فرانسه و ایران در مقابله با جرایم اقتصادی
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3627328
- ↑ محمدابراهیم شمس ناتری، حمیدرضا کلانتری، زینب ریاضت و ابراهیم زارع. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی. چاپ 2. میزان، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4950720
- ↑ محمد مصدق. شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی (چاپ چهارم). چاپ 4. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4322516
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3627316