ماده ۲۴۷ قانون مجازات اسلامی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۲۴۷ قانون مجازات اسلامی: هرگاه کسی به فرزند مشروع خود بگوید «تو فرزند من نیستی» یا به فرزند مشروع دیگری بگوید «تو فرزند پدرت نیستی»، قذف مادر وی محسوب میشود.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
قذف مادر از طریق خطاب پدر به نامشروع بودن فرزند خود (در حالی که واقعاً فرزند او باشد) قابل تحقق است.[۱]اما اگر کسی به فرزند نامشروع خود بگوید تو فرزند من نیستی، مرتکب جرم قذف محسوب نمیگردد.[۲] همانطور که اگر کسی به فرزند زنی که حد زنا خوردهاست بگوید «ای زنا زاده»، حد قذف بر او جاری میشود.[۳]
مطالعات فقهی
مستندات فقهی
سوابق فقهی
- بر اساس نظر فقهی امام خمینی، اگر کسی به فرزند خود پس از اینکه بارها او را فرزند خود خواندهاست و به این امر اقرار نمودهاست یا فرزندی آن فرزند از طریق شرعی به او ثابت شدهاست، بگوید: «تو فرزند من نیستی» حد بر او واجب است چون با این سخن مادر آن فرزند را نسبت زنا دادهاست.[۵]
- از امام باقر (ع) در مورد مردی که پسر خود را قذف به زنا کند، پرسیده شدهاست و امام فرمودند: «اگر فرزندش را بکشد او را نمیکشند و اگر قذف کند تازیانه نمیخورد.»[۷]
منابع
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4172700
- ↑ حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- شخصیت معنوی). چاپ 4. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 534384
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3895020
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 705460
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد دوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4141340
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3895116
- ↑ آیت اله خلیل قبله ای خویی. قواعد فقه (جلد دوم) (بخش جزا). چاپ 1. سمت، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1221792