ماده ۶۹ قانون مجازات اسلامی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۵۴ توسط MYaghoubiN (بحث | مشارکت‌ها) (اضافه کردن نظریه مشورتی اصلاح شده به رویه های قضایی)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۶۹ قانون مجازات اسلامی: مرتکبان جرائمی که نوع یا میزانِ تعزیر آن‌ها در قوانین موضوعه تعیین نشده است به مجازات جایگزین حبس محکوم می‌گردند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

طبق این ماده، در مواردی که قانونگذار عملی را بدون تعیین مجازات معین، جرم دانسته، یکی از موارد مجازات جایگزین حبس به اختیار قاضی اعمال خواهد شد.[۱] گفتنی است در خصوص اینکه منظور قانونگذار چه نوع اعمالی است، اختلاف نظر هایی ایجاد شده است. به نظر میرسد باید این ماده را صرفا ناظر به موارد مصرح قانونی مانند ماده 28 قانون مطبوعات بدانیم. شمول این ماده بر افعال حرامی که فاقد مجازات قانونی هستند، به دلیل مخالفت با اصل قانونی بودن بعید به نظر میرسد.[۲]

انتقادات

به عقیده بعضی این ماده، از این جهت که اختیار جرم انگاری به قضات داده، مغایر با اصل قانونی بودن جرایم و مجازات ها است.[۳]

رویه‌های قضایی

مواد مرتبط

قانون احترام به آزادی ها مشروع و حفظ حقوق شهروندی مصوب 1383

ماده 28 قانون مطبوعات مصوب 1364

ماده 29 قانون مطبوعات مصوب 1364

قانون اصلاح ماده 101 قانون شهرداری ها

اصل 36 قانون اساسی

منابع

  1. غلامحسین الهام و محسن برهانی. درآمدی بر حقوق جزای عمومی (واکنش در برابر جرم). چاپ 1. میزان، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4934800
  2. عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3803104
  3. ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4143584