ماده ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۳ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی: خسارات دادرسی عبارتست از هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل و هزینه‌های دیگری که به‌طور مستقیم مربوط به دادرسی و برای اثبات دعوا یا دفاع لازم بوده‌ است از قبیل حق‌الزحمه کارشناسی و هزینه تحقیقات محلی.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

پیشینه

مشابه مفاد ماده ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی، ذیل ماده ۷۱۷ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ پیش‌بینی شده بود.[۳]

نکات تفسیری دکترین ماده 519 قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی، به بیان مصادیق هزینه دادرسی پرداخته‌است و این مصادیق جنبه تمثیلی دارد.[۴] این خسارت شامل هزینه دادرسی، حق الوکاله و هزینه‌های دیگری که مستقیماً مربوط به دادرسی باشد، مانند دستمزد کارشناس، هزینه معاینه محل، هزینه‌های شهود و ... است.[۵][۶][۷]

نکات توضیحی ماده 519 قانون آیین دادرسی مدنی

اصولاً کلیه مخارج ضروری برای مطالبه حق یا دفاع از حق جزء خسارات است که با توجه به این ضابطه قانونی مسلماً هزینه‌هایی که برای اثبات دعوا یا دفاع از حق ضرورت ندارد، قابل مطالبه نخواهد بود.[۸] نکته‌ی دیگر آن که مطالبه خسارت دادرسی، به هنگامی که دعوای خسارت مطرح می‌شود، خسارت از خسارت نیست و قابل مطالبه است.[۹]

سوابق و مستندات فقهی

چنین بیان شده است که:«اگر دادرسی به خواست محکوم علیه باشد، هزینه‌های آن نیز بر عهده اوست؛ چراکه او دستور چنین کاری را داده‌است و اگر به خواست محکوم‌له یا هر دوی آنان یا به دستور خود حاکم باشد، باز هم بر عهده محکوم علیه است؛ زیرا او همچون سبب اقوی از مباشر بوده و اگر او حق دیگری را نمی‌گرفت، حاکم نیز ناگزیر از برپاداشتن داد و بازگرداندن حق به اهل آن نمی‌گردید».[۱۰]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 519 قانون آیین دادرسی مدنی

  1. خسارات دادرسی شامل هزینه دادرسی و حق الوکاله وکیل است.
  2. هزینه‌هایی که به‌طور مستقیم به دادرسی مربوط می‌شوند و برای اثبات دعوا یا دفاع لازم هستند، جزو خسارات دادرسی محسوب می‌شوند.
  3. حق‌الزحمه کارشناسی به عنوان بخشی از خسارات دادرسی در نظر گرفته می‌شود.
  4. هزینه تحقیقات محلی نیز در زمره خسارات دادرسی قرار می‌گیرد.
  5. قانون به هزینه‌هایی اشاره دارد که برای اثبات دعوا یا دفاع ضروری هستند.

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. ↑ مجله علمی انتقادی حقوقی کانون وکلا سال نهم شماره 6 شماره مسلسل 57، بهمن و اسفند 1336. کانون وکلای دادگستری مرکز، 1336.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2010460
  2. ↑ فهیمه ملک‌زاده. اصطلاحات تشریحی آیین دادرسی (کیفری-مدنی). چاپ 2. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2139720
  3. ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 567592
  4. ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 577012
  5. ↑ علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 577004
  6. ↑ قدرت اله واحدی. آیین دادرسی مدنی کتاب سوم (طواری دادرسی، داوری، هزینه دادرسی). چاپ 4. میزان، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3850700
  7. ↑ عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 567624
  8. ↑ مجله علمی انتقادی حقوقی کانون وکلا سال نهم شماره 6 شماره مسلسل 57، بهمن و اسفند 1336. کانون وکلای دادگستری مرکز، 1336.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2010472
  9. ↑ منصوره فصیح رامندی. بررسی تطبیقی خسارات عدم النفع با رویکرد به دیدگاه امام خمینی (ره). چاپ 1. کلک سیمین، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3559448
  10. ↑ آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. بایسته‌های فقه جزا. چاپ 1. میزان، 1378.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2035776
برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=ماده_۵۱۹_قانون_آیین_دادرسی_مدنی&oldid=440543»