ماده ۵۱۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

ماده ۵۱۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): هرگاه قراردادن کالا در خارج مغازه یا توقف اتومبیل در مقابل منزل و امثال آن عرف و عادت شده باشد، گذارنده کالا یا متوقف ‌کننده اتومبیل در صورت عدم منع قانونی و عریض بودن معبر و عدم ایجاد مزاحمت برای عابران ضامن زیان‌ های وارده نیست.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۵۱۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
• ماده ۵۱۶ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

نکات تفسیری دکترین ماده 515 قانون مجازات اسلامی (1392)

عنصر این ماده را باید قابل تحقق از طریق تسبیب تلقی نموده و آن را عبارت از قرار دادن کالا یا وسایل نقلیه در معابر عمومی دانست.

قاعده کلی این است که اشغال کردن معابر، خطرات تصادمات و سایر حوادث را افزایش می دهد، به همین جهت در فرضی که این اقدامات تقصیر آمیز موجب خسارت شود، مقصر باید جبران نماید. از سوی دیگر اعتقاد بر این است که متوقف نمودن اتومبیل و دیگر وسایل نقلیه در جاده یا قرار دادن اشیاء در این مکان ها، مصادیقی از آسیب زدن به افراد است که اگر توقف مورد بحث در راستای مصلحت مسلمانان یا به قدر ضرورت باشد، ضمان آور نخواهد بود.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

در این خصوص به روایتی از امام جعفر صادق (ع) استناد نموده اند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 515 قانون مجازات اسلامی (1392)

1. قراردادن کالا در خارج مغازه یا توقف اتومبیل می‌تواند در صورتی که به یک عرف و عادت تبدیل شده باشد، مسئولیت قانونی نداشته باشد.
2. عدم ضمانت زیان‌های وارده منوط به عدم وجود منع قانونی است.
3. عرض کافی معبر شرطی است که باید رعایت شود تا مزاحمتی برای عابران ایجاد نشود.
4. در صورت نبود مزاحمت برای عابران، گذارنده کالا یا متوقف‌ کننده اتومبیل ضامن نیست.

مقالات مرتبط

• نظریه «آخرین فرصت اجتناب از ضرر» در حقوق ایران؛ با نگاهی به کامن لا و نظام فقهی