ماده ۶۶۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

ماده ۶۶۱ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): افضای غیر همسر، به ترتیب ذیل موجب ضمان است:

الف ـ هرگاه افضاء‌ شده نابالغ یا مکرَه بوده و افضاء به سبب مقاربت باشد، علاوه‌ بر مهر المثل و دیه کامل زن، در صورت ازاله بکارت، ارش ‌البکاره نیز ثابت خواهد بود و اگر افضاء به غیرمقاربت باشد، دیه کامل زن و در صورت ازاله بکارت، مهر المثل نیز ثابت است.

ب ـ هرگاه افضاء با رضایت زن بالغ و از طریق مقاربت انجام گرفته باشد، تنها پرداخت دیه کامل زن ثابت خواهد بود.

پ ـ افضای ناشی از وطی به شبهه علاوه‌ بر مهر ‌المثل و دیه، در صورت ازاله بکارت، موجب ارش ‌البکاره نیز می‌ باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

به موجب نظر برخی از فقها، اگر زن از سوی شوهر خویش تهدید یا اکراه شده و به موجب آن وطی را قبول کند و در نتیجه قبول وطی افضاء شود، مستحق مهرالمثل و دیه می باشد، در فرض اکراهی نبودن، تنها مستحق دیه است، در فرض باکره بودن زن اکراه شده و از بین رفتن بکارت وی در اثر وطی و نیز وقوع افضاء، احتیاط در پرداخت ارش بکارت، مهر و دیه است.

رویه های قضایی

در رابطه با افضای نابالغ و ثبوت مهرالمثل و ارش البکاره، شعبه 26 دیوان عالی کشور اینگونه رای داده است و در مورد زنای به عنف به دو طفل 5 و 9 ساله که دادگاه بدوی در مورد آنان حکم به پرداخت توامان مهرالمثل و ارش البکاره که به هر یک از مجنی علیه ها داده بود را نقض و استدلال کرد که با از بین رفتن بکارت، طبق گواهی پزشکی قانونی، مهرالمثل به عهده متهم ثابت میشود ولی اضافه نمودن زائد بر آن در صورتی صحیح است که پزشک افضاء را نیز تصریح کند که در این حالت دیه ثابت میشود و در غیر این حالت فقط ضامن مهرالمثل است.

به موجب رای شعبه 26 دیوان عالی کشور، در صورت تشخیص افضاء از سوی پزشک در خصوص زنای به عنف به طفل، باید علاوه بر مهر المثل و ارش البکاره، دیه افضا نیز پرداخت شود.

همچنین به موجب نظریه مشورتی شماره 4077/7-1362/10/7، این نظر که باید مهرالمثل به عنوان دیه پاره شدن پرده بکارت پرداخت شود، چندان قابل دفاع نبوده و مردود است.