ماده ۵۰۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

ماده ۵۰۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): هرگاه کسی دیگری را به روی شخص ثالثی پرت کند و شخص ثالث یا شخص پرت‌‌ شده بمیرد یا مصدوم گردد در صورتی‌ که مشمول تعریف جنایت عمدی نگردد، جنایت شبه‌ عمدی است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

نکات توضیحی تفسیری دکترین

به موجب این ماده، در صورتی که عمل پرتاب کننده همراه با قصد جنایت باشد یا نوعا موجب جنایت شود ، باید آن را عمد و مستوجب قصاص دانسته و پرتاب شونده را به دلیل فقدان اراده در وقوع جنایت، ضامن چیزی ندانست، لذا باید نتیجه گرفت حکم این ماده، اساساً مربوط به حالتی است که خود پرتاب شونده، نقشی در وقوع جنایت ندارد.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

عده ای مستند فقهی این ماده را برخی از روایات شرعی دانسته اند.

سوابق فقهی

برخی از فقها در این خصوص بیان نموده اند که اگر کسی دیگری را از جای بلندی پرت کند، کسی که افتاده است مکلف به پرداخت دیه مقتول است و بعد از آن، حق رجوع به پرتاب کننده را دارد. گروهی دیگر نیز بر این باورند که اگر کسی دیگری را پرت کند و جنایتی به بار آید، پرت کننده ضامن هر دو نفر است.

مقالات مرتبط

• تعارض میان جاسوسی و آزادی اطلاعات از منظر حقوق بین‌الملل بشر