ماده ۶۷۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

ماده ۶۷۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): جنایتی که موجب زوال عقل یا کم ‌‌شدن آن شود هر چند عمدی باشد حسب مورد، موجب دیه یا ارش است و مرتکب قصاص نمی‌ شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

در خصوص نقصان عقل نیز آن را کم شدن عقل یا ابتلا به بیماری های روانی یا دماغی دانسته اند، برخی زوال عقل و جنون را به دلیل تضاد میان عقل و جنون، مترادف دانسته اند.

پیشینه

سابقاً ماده 445 قانون مجازات اسلامی (1370)، در این خصوص وضع شده بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ناممکن بودن اجرای قصاص را در سه امر دانسته اند:

1-اتفاقی بودن زوال عقل به نحوی که غالبا ناشی از جنایت به عضوی خاص یا شکلی خاص نیست.

2-احتمال اعمال تعزیر در صورت وقوع آن از طریق جنایت بر عضوی خاص.

3- در معرض تلف قرار گرفتن نفس در صورت قصاص عقل ولو از طریق خوراندن دارویی جنون آور.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

فقهای متقدم بر این باور بودند که علت عدم قصاص عقل، نامشخص بودن محل قرارگیری آن (مغز یا قلب) می باشد، اما امروزه با وجود مشخص شدن محل عقل، اما اعتقاد بر این است که قصاص موجب در معرض تلف قرار گرفتن نفس نیز می شود، لذا نمی توان آن را ثابت دانست.