ماده ۱۲۸ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}}{{مواد قانون مجازات اسلامی}} | |||
{{مواد قانون مجازات اسلامی}} | |||
[[رده:معاونت در جرم]] | [[رده:معاونت در جرم]] | ||
[[رده:معاونت در جرم با فرد نابالغ]] | [[رده:معاونت در جرم با فرد نابالغ]] | ||
نسخهٔ ۵ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۹
ماده ۱۲۸ قانون مجازات اسلامی: هرکس از فرد نابالغ به عنوان وسیله ارتکاب جرم مستند به خود استفاده نماید به حداکثر مجازات قانونی همان جرم محکوم می گردد. همچنین هر کس در رفتار مجرمانه فرد نابالغی معاونت کند به حداکثر مجازات معاونت در آن جرم محکوم می شود.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در فرض اول ماده، در خصوص مباشر معنوی است. [۱]
حکم این ماده را ناظر بر قاعده جمع سبب و مباشر دانسته اند که اصل بر مسئولیت مباشر است مگر آنکه سبب قوی تر باشد.[۲]
گفتنی است فرد نابالغ به صغیر ممیز و غیر ممیز تقسیم میشود و صغیر غیر ممیز به منزله ابزار ارتکاب جرم است، پس مسئولیت متوجه شخص بالغ است.[۳]
مصادیق و نمونه ها
هرگاه شخصی از نابالغ برای ارتکاب جرم، سوء استفاده کند،با توجه به عدم مسئولیت کیفری نابالغ، به حداکثر مجازات جرم ارتکابی محکوم میشود. [۴] اما اگر شخصی به طریقی ارتکاب جرم را برای نابالغ، تسهیل کند و یا وسایل ارتکاب جرم را در اختیارش قرار دهد، به حداکثر مجازات معاون محکوم میشود، معاونت در اینجا، منصرف از تحریک و ترغیب نابالغ به ارتکاب جرم است،[۵]
منابع
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی بر مبنای قانون مصوب 1/2/1392 به همراه مفاهیم جدید و قوانین جزایی پیشین. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4148112
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3821732
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3821712
- ↑ نورمحمد صبری. حقوق جزای عمومی (جلد دوم). چاپ 1. مساوات، 1399. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6228736
- ↑ نورمحمد صبری. حقوق جزای عمومی (جلد دوم). چاپ 1. مساوات، 1399. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6228736