ماده ۷۱۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخهها
(افزودن رویه قضایی) |
(افزودن رویه قضایی) |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
* [[رای دادگاه درباره افزایش دیه مورد حکم دادگاه بدوی پس از تأیید رای در مرحله تجدیدنظر (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۹۰۰۶۰۹)]] | * [[رای دادگاه درباره افزایش دیه مورد حکم دادگاه بدوی پس از تأیید رای در مرحله تجدیدنظر (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۹۰۰۶۰۹)]] | ||
* [[رای دادگاه درباره بزه رابطه نامشروع (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۷۰۱۰۲۸)]] | * [[رای دادگاه درباره بزه رابطه نامشروع (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۷۰۱۰۲۸)]] | ||
* [[رای دادگاه درباره بیم تجری در ضرب و جرح ناشی از اختلافات خانوادگی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۰۹۰۳)]] | |||
== انتقادات == | == انتقادات == |
نسخهٔ ۴ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۹
ماده ۷۱۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): دیه صدماتی که موجب تغییر رنگ پوست میشود، به شرح ذیل است:
الف ـ سیاه شدن پوست صورت، شش هزارم، کبود شدن آن، سه هزارم و سرخ شدن آن، یک و نیم هزارم دیه کامل
ب ـ تغییر رنگ پوست سایر اعضاء، حسب مورد نصف مقادیر مذکور در بند (الف)
تبصره ۱ ـ در حکم مذکور فرقی بین اینکه عضو دارای دیه مقدر باشد یا نباشد، نیست. همچنین فرقی بین تغییر رنگ تمام یا قسمتی از عضو و نیز بقاء یا زوال اثر آن نمیباشد.
تبصره ۲ ـ در تغییر رنگ پوست سر، ارش ثابت است.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
این ماده، دیه صدمات موجب تغییر رنگ پوست را تعیین کرده است و برای سیاه شدن، کبود شدن و سرخ شدن صورت و سایر اعضای بدن، دیه تعیین کرده است، بدیهی است در صورتی که ایراد ضرب متضمن آثار فوق نباشد، دیه ای بر ضارب، تحمیل نخواهد شد.[۱]
مطالعات فقهی
مستندات فقهی
مستند حکم این ماده، قضاوت حضرت امیر (ع) است که اسحاق بن عمار آن را روایت کرده است که هرچند ضعیف است اما مشهور فقها به آن عمل کردهاند.[۲]
سوابق فقهی
فقهای عامه عقیده دارند که جنایتی که باعث تغییر رنگ دائمی و کامل صورت شود، دیه کامل دارد، چون جمال و زیبایی که منفعت واحدی است، با این جنایت از بین رفته است، اما اگر تغییر رنگ دائمی یا کامل نباشد، به جهت آنکه جمال به طور کامل از بین نرفته است و همچنین به دلیل فقدان نص، موجب حکومت است،[۳]ضمناً اگر پوست صورت بر اثر ضربه یا هر نوع آسیب دیگر، کبود یا سبز یا سرخ گردد، بدون آنکه زخم شود، دیه اولی بر اساس نظر گروهی، شش مثقال شرعی طلا و بر اساس نظر گروهی سه مثقال، در دومی سه مثقال و در سومی یک مثقال و نیم طلاست.[۴]
رویههای قضایی
طبق نظریه ۷/۹۵۲–۶۲/۶/۳۰ اداره حقوقی: «در ضربات عمدی که موجب سرخی یا کبودی یا سیاهی بدن مصدوم شود، قصاص قابلیت اعمال ندارد.»[۵]
- رای دادگاه درباره اعطاء تضمین به صندوق تأمین خسارات بدنی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۵۰۰۰۶۶۳)
- رای دادگاه درباره ارزش اثباتی قسامه (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۱۵۵۱)
- رای دادگاه درباره ارزش اثباتی قسامه در بزه ضرب و جرح عمدی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۶۹۶۰۱۲۱۳)
- رای دادگاه درباره استرس ناشی از منازعه (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۱۱۵۸)
- رای دادگاه درباره ارسال پرونده بی ارتباط با پرونده اصلی به مرجع تجدیدنظر (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۱۰۴۵)
- رای دادگاه درباره ارسال پرونده بی ارتباط با پرونده اصلی به مرجع تجدیدنظر (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۱۰۴۵)
- رای دادگاه درباره استرداد درخواست تجدیدنظر در امور کیفری (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۴۸۰۰۰۲۸)
- رای دادگاه درباره اخلال در نظم عمومی حین شرکت در نزاع دسته جمعی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۱۴۰۰۶۴۵)
- رای دادگاه درباره ارش صدمه منتهی به خارج کردن طحال از بدن (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۰۲۹۷)
- رای دادگاه درباره اعمال مقررات تعدد جرم در جرایم با مجازات های یکسان (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۵۸۰۰۰۱۹)
- رای دادگاه درباره استفاده زوجه از حق حبس (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۷۰۱۰۰۱۰۸)
- نظریه شماره 7/1400/1518 مورخ 1401/05/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعیین دیه ناخنی که نصفه کنده شده و تغییر رنگ داخلی لب
- رای دادگاه درباره اعتبار شهادت شهود در اثبات بزه توهین (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۱۲۶۶)
- رای دادگاه درباره اظهارات شاکی به عنوان اماره قضایی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۱۴۹۸)
- رای دادگاه درباره اصلاح رأی متعاقب اعتراض ثالث (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۴۳۰۰۵۴۶)
- رای دادگاه درباره افزایش دیه مورد حکم دادگاه بدوی پس از تأیید رای در مرحله تجدیدنظر (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۹۰۰۶۰۹)
- رای دادگاه درباره بزه رابطه نامشروع (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۷۰۱۰۲۸)
- رای دادگاه درباره بیم تجری در ضرب و جرح ناشی از اختلافات خانوادگی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۰۹۰۳)
انتقادات
این ماده، دیه صدمات موجب تغییر رنگ پوست را مشخص کرده است اما در خصوص تعزیر ضارب در صورتی که آثاری نداشته باشد، نص قانونی در بین نداریم و برخی قائل به اختیار قاضی بر مجازات او هستند، هرچند گفته شده است با توجه به اصل ۳۶ قانون اساسی و سایر مواد قانونی، مجازات اشخاص، بدون قانونی که جرم ارتکابی را تعیین و مجازات مشخص برای آن معین کرده باشد، نقض اصل قانونی بودن جرم و مجازات است.[۶]همچنین در مواردی که ضرب وارد شده بر فرد، اثری بر بدن مضروب نگذاشته است، مبنایی برای تعیین ارش که در ماده ۵۵۹ به آن اشاره شده است، وجود ندارد، ضمن اینکه این ماده از جنایت بر عضو سخن میگوید و بعید است که بتوان یک ضرب ساده فاقد کوچکترین اثری را تحت چنین عنوانی در نظر گرفت.[۷]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات). چاپ 5. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 351328
- ↑ ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخمهای سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 837904
- ↑ ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخمهای سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 837920
- ↑ آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. فرهنگ فقه (جلد دوم). چاپ 2. مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3365384
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 670200
- ↑ حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات). چاپ 5. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 351368
- ↑ حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص). چاپ 7. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 354692