ماده ۱۷۴ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(افزودن رویه قضایی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱۷۵ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱۷۵ قانون مجازات اسلامی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
==توضیح واژگان == | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۱۷۳ قانون مجازات اسلامی]] | |||
* [[ماده ۱۷۵ قانون مجازات اسلامی]] | |||
* [[ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)]] | |||
== توضیح واژگان == | |||
به [[شهادت|شهادت شرعی]] در اصطلاح فقهی «[[بینه]]» یا دلیل معتبر گفته می‌شود. واژه «بینه» از ریشه «بیانا، بان، یبین» و در لغت، به معنای دلیل روشن است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 (کتاب نخست) (حقوق جزای عمومی کلیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4379396|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=عدالتخواه|چاپ=1}}</ref>در واقع حجت روشنی است که بی پرده بیان می‌شود و با توجه به این تعریف، مترادف برهان است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فقه تطبیقی (بخش جزایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3413348|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمد|نام خانوادگی۱=موسوی بجنوردی|چاپ=3}}</ref> | به [[شهادت|شهادت شرعی]] در اصطلاح فقهی «[[بینه]]» یا دلیل معتبر گفته می‌شود. واژه «بینه» از ریشه «بیانا، بان، یبین» و در لغت، به معنای دلیل روشن است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 (کتاب نخست) (حقوق جزای عمومی کلیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4379396|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=عدالتخواه|چاپ=1}}</ref>در واقع حجت روشنی است که بی پرده بیان می‌شود و با توجه به این تعریف، مترادف برهان است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فقه تطبیقی (بخش جزایی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3413348|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمد|نام خانوادگی۱=موسوی بجنوردی|چاپ=3}}</ref> | ||
==نکات | == نکات تفسیری دکترین == | ||
شاهد، شخصی است که دادگاه، علم به شاهد گرفتن او در هنگام وقوع جرم دارد یا اینکه احقاق حق یا تحقیق متوقف به شهادت اوست و حتی می‌توانند به [[نظریه کارشناس|نظریه کارشناسان]] اعتراض کنند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=قانون مدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1226496|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|چاپ=2}}</ref> | شاهد، شخصی است که دادگاه، علم به شاهد گرفتن او در هنگام وقوع جرم دارد یا اینکه احقاق حق یا تحقیق متوقف به شهادت اوست و حتی می‌توانند به [[نظریه کارشناس|نظریه کارشناسان]] اعتراض کنند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوا|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=قانون مدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1226496|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=حاجی زاده|چاپ=2}}</ref> | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۸: | ||
عملاً، استماع شهود در غیاب اشخاص [[ذی‌نفع]] و در جلسه خصوصی و به صورت غیرعملی و با محرمانه نگه داشتن هویت آنان امکان‌پذیر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه تمامیت جسمانی- شخصیت معنوی- اموال و مالکیت- امنیت و آسایش عمومی) (علمی-کاربردی)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=426548|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=13}}</ref> | عملاً، استماع شهود در غیاب اشخاص [[ذی‌نفع]] و در جلسه خصوصی و به صورت غیرعملی و با محرمانه نگه داشتن هویت آنان امکان‌پذیر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه تمامیت جسمانی- شخصیت معنوی- اموال و مالکیت- امنیت و آسایش عمومی) (علمی-کاربردی)|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=426548|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=13}}</ref> | ||
== | == سوابق و مستندات فقهی == | ||
===سوابق فقهی=== | === سوابق و مستندات فقهی === | ||
برخی از فقها معتقدند در صورتی که دو شاهد [[عدالت|عادل]]، نزد قاضی شهادت دهند و سپس فوت کنند، طبق شهادت آنان رای صادر می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترجمه مبانی تکملةالمنهاج (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3690640|صفحه=|نام۱=|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | برخی از فقها معتقدند در صورتی که دو شاهد [[عدالت|عادل]]، نزد قاضی شهادت دهند و سپس فوت کنند، طبق شهادت آنان رای صادر می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترجمه مبانی تکملةالمنهاج (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3690640|صفحه=|نام۱=|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref> | ||
== | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# شهادت به معنای اطلاع‌رسانی از وقوع یا عدم وقوع جرم یا هر موضوع مرتبط دیگری است. | |||
# شخصی که شهادت می‌دهد نباید یکی از طرفین دعوی باشد. | |||
# شهادت باید به فردی که مقام قضایی است اعلام شود. | |||
# اطلاعات ارائه‌شده در شهادت می‌تواند مربوط به جرم یا امر دیگری باشد. | |||
== رویه های قضایی == | |||
* [[رای دادگاه درباره صرف رانندگی در حالت مستی بدون تصادف (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۱۲۱۵)]] | |||
* [[نظریه شماره 7/93/3017 مورخ 1393/11/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | |||
* طبق [[دادنامه]] ۱۵۷۱شعبه هشتم [[دادگاه تجدیدنظر استان]] تهران "چنانچه دادگاه [[جرح|جرح گواهان]] را بپذیرد، باید از استماع شهادت آنان خودداری کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوی (جلد اول) (رویه قضایی دادگاه‌های تجدیدنظر استان تهران در امور مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1216432|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=زندی|چاپ=2}}</ref> | * طبق [[دادنامه]] ۱۵۷۱شعبه هشتم [[دادگاه تجدیدنظر استان]] تهران "چنانچه دادگاه [[جرح|جرح گواهان]] را بپذیرد، باید از استماع شهادت آنان خودداری کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ادله اثبات دعوی (جلد اول) (رویه قضایی دادگاه‌های تجدیدنظر استان تهران در امور مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1216432|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=زندی|چاپ=2}}</ref> | ||
| خط ۲۶: | خط ۴۱: | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[ارزش اثباتی ادلۀ اثبات هوشمند با نگاهی بر ادلۀ موضوعی و طریقی|ارزش اثباتی ادلۀ اثبات هوشمند با نگاهی بر]]<nowiki/> [[ارزش اثباتی ادلۀ اثبات هوشمند با نگاهی بر ادلۀ موضوعی و طریقی|ادلۀ موضوعی و طریقی]] | * [[ارزش اثباتی ادلۀ اثبات هوشمند با نگاهی بر ادلۀ موضوعی و طریقی|ارزش اثباتی ادلۀ اثبات هوشمند با نگاهی بر]]<nowiki/> [[ارزش اثباتی ادلۀ اثبات هوشمند با نگاهی بر ادلۀ موضوعی و طریقی|ادلۀ موضوعی و طریقی]] | ||
* [[شهادت از طریق ویدئوکنفرانس و رویۀ دادگاه‌های بین‌المللی کیفری در پذیرش آن|شهادت از طریق ویدئوکنفرانس و رویۀ دادگاه]]<nowiki/>[[شهادت از طریق ویدئوکنفرانس و رویۀ دادگاه‌های بین‌المللی کیفری در پذیرش آن|های بین‌المللی کیفری در پذیرش آن]] | * [[شهادت از طریق ویدئوکنفرانس و رویۀ دادگاه‌های بین‌المللی کیفری در پذیرش آن|شهادت از طریق ویدئوکنفرانس و رویۀ دادگاه]]<nowiki/>[[شهادت از طریق ویدئوکنفرانس و رویۀ دادگاه‌های بین‌المللی کیفری در پذیرش آن|های بین‌المللی کیفری در پذیرش آن]] | ||
| خط ۳۳: | خط ۴۷: | ||
* [[درنگی در روایی شهـادت فرزند علیه پدر]] | * [[درنگی در روایی شهـادت فرزند علیه پدر]] | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{مواد قانون مجازات اسلامی}} | {{مواد قانون مجازات اسلامی}} | ||
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۴
ماده ۱۷۴ قانون مجازات اسلامی: شهادت عبارت از اخبار شخصی غیر از طرفین دعوی به وقوع یا عدم وقوع جرم توسط متهم یا هر امر دیگری نزد مقام قضایی است.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
به شهادت شرعی در اصطلاح فقهی «بینه» یا دلیل معتبر گفته می‌شود. واژه «بینه» از ریشه «بیانا، بان، یبین» و در لغت، به معنای دلیل روشن است.[۱]در واقع حجت روشنی است که بی پرده بیان می‌شود و با توجه به این تعریف، مترادف برهان است.[۲]
نکات تفسیری دکترین
شاهد، شخصی است که دادگاه، علم به شاهد گرفتن او در هنگام وقوع جرم دارد یا اینکه احقاق حق یا تحقیق متوقف به شهادت اوست و حتی می‌توانند به نظریه کارشناسان اعتراض کنند.[۳]
شهادت برای گواه متکلف زحمت است و افراد ترجیح می‌دهند که از شاهد بودن امتناع کنند، از طرف دیگر بعضی از شهود در معرض مشکلات و تهدیدات ناشی از طرفین پرونده جزایی قرار می‌گیرند، بنابراین یا مدعی می‌شوند که از ماجرا اطلاعی ندارند یا به شهادت دروغ متوسل می‌شوند که مستوجب اعمال ماده ۶۵۰ قانون مجازات اسلامی بر آنها می‌شود.[۴]در این باره در مقررات شرعی آمده‌است که شاهد در صورتی شهادت می‌دهد که از او درخواست شود و شهادت ابتدایی و بدون درخواست جایز نیست، زیرا فرد را در معرض اتهام قرار می‌دهد،[۵]بنابراین شاهد حق ندارد قبل از آنکه از او خواسته شود، از پیش خود شهادت بدهد.[۶]
عملاً، استماع شهود در غیاب اشخاص ذی‌نفع و در جلسه خصوصی و به صورت غیرعملی و با محرمانه نگه داشتن هویت آنان امکان‌پذیر است.[۷]
سوابق و مستندات فقهی
سوابق و مستندات فقهی
برخی از فقها معتقدند در صورتی که دو شاهد عادل، نزد قاضی شهادت دهند و سپس فوت کنند، طبق شهادت آنان رای صادر می‌شود.[۸]
نکات توصیفی هوش مصنوعی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- شهادت به معنای اطلاع‌رسانی از وقوع یا عدم وقوع جرم یا هر موضوع مرتبط دیگری است.
- شخصی که شهادت می‌دهد نباید یکی از طرفین دعوی باشد.
- شهادت باید به فردی که مقام قضایی است اعلام شود.
- اطلاعات ارائه‌شده در شهادت می‌تواند مربوط به جرم یا امر دیگری باشد.
رویه های قضایی
- رای دادگاه درباره صرف رانندگی در حالت مستی بدون تصادف (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۱۲۱۵)
- نظریه شماره 7/93/3017 مورخ 1393/11/03 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
- طبق دادنامه ۱۵۷۱شعبه هشتم دادگاه تجدیدنظر استان تهران "چنانچه دادگاه جرح گواهان را بپذیرد، باید از استماع شهادت آنان خودداری کند.[۹]
- نظریه شماره 7/1400/187 مورخ 1400/04/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تحقق جرم توهین و تهدید از طريق تماس تلفنی و استناد به شهادت شهود
- نظریه شماره 7/1400/185 مورخ 1400/03/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تحقق جرم توهین و تهدید از طريق تماس تلفنی و تاثیر شهادت شهود در علم قاضی
- رای دادگاه درباره امارات قضایی در اثبات شرب خمر (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۰۰۰۷۱۸)
- رای دادگاه درباره توبه به عنوان اقرار ضمنی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۱۰۰۶۴۲)
مقالات مرتبط
- ارزش اثباتی ادلۀ اثبات هوشمند با نگاهی بر ادلۀ موضوعی و طریقی
- شهادت از طریق ویدئوکنفرانس و رویۀ دادگاه‌های بین‌المللی کیفری در پذیرش آن
- بررسی شرط ذی نفع نبودن شاهد در مورد شهادت دوست صمیمی
- بیّنه و گسترة آن
- درنگی در روایی شهـادت فرزند علیه پدر
منابع
- ↑ محمدرضا عدالتخواه. مبسوط قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 (کتاب نخست) (حقوق جزای عمومی کلیات). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4379396
- ↑ آیت اله سیدمحمد موسوی بجنوردی. فقه تطبیقی (بخش جزایی). چاپ 3. سمت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3413348
- ↑ عباس زراعت و حمیدرضا حاجی زاده. ادله اثبات دعوا. چاپ 2. قانون مدار، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1226496
- ↑ گزیده‌ای از پایان‌نامه‌های علمی قضات در امور کیفری (جلد اول). چاپ 2. جنگل، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2082420
- ↑ عباس زراعت. بطلان در آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2275956
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 705540
- ↑ ایرج گلدوزیان. حقوق جزای اختصاصی (جرایم علیه تمامیت جسمانی- شخصیت معنوی- اموال و مالکیت- امنیت و آسایش عمومی) (علمی-کاربردی). چاپ 13. دانشگاه تهران، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 426548
- ↑ ترجمه مبانی تکملةالمنهاج (جلد اول). چاپ 1. خرسندی، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3690640
- ↑ محمدرضا زندی. ادله اثبات دعوی (جلد اول) (رویه قضایی دادگاه‌های تجدیدنظر استان تهران در امور مدنی. چاپ 2. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1216432