ماده ۷۱۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۷۱۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۷۱۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۷۱۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۷۱۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۷۱۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)]] | * [[ماده ۷۱۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)]] | ||
* [[ماده ۷۱۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)]] | * [[ماده ۷۱۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)]] | ||
* [[ماده ۵۵۹ قانون مجازات اسلامی]] | * [[ماده ۵۵۹ قانون مجازات اسلامی]] | ||
== نکات تفسیری دکترین == | == نکات تفسیری دکترین ماده 714 قانون مجازات اسلامی (1392) == | ||
این ماده، دیه صدمات موجب تغییر رنگ پوست را تعیین کرده است و برای سیاه شدن، کبود شدن و سرخ شدن صورت و سایر اعضای بدن، دیه تعیین کرده است، بدیهی است در صورتی که ایراد [[ضرب]] متضمن آثار فوق نباشد، دیه ای بر ضارب، تحمیل نخواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=351328|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=5}}</ref> | این ماده، دیه صدمات موجب تغییر رنگ پوست را تعیین کرده است و برای سیاه شدن، کبود شدن و سرخ شدن صورت و سایر اعضای بدن، دیه تعیین کرده است، بدیهی است در صورتی که ایراد [[ضرب]] متضمن آثار فوق نباشد، دیه ای بر ضارب، تحمیل نخواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=351328|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=5}}</ref> | ||
== سوابق و مستندات فقهی == | == سوابق و مستندات فقهی == | ||
=== سوابق و مستندات فقهی === | === سوابق و مستندات فقهی === | ||
مستند حکم این ماده، قضاوت حضرت امیر (ع) است که اسحاق بن عمار آن را روایت کرده است که هرچند ضعیف است اما [[مشهور فقها]] به آن عمل کرده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم‌های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=837904|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref> | مستند حکم این ماده، قضاوت حضرت امیر (ع) است که اسحاق بن عمار آن را روایت کرده است که هرچند ضعیف است اما [[مشهور فقها]] به آن عمل کرده‌اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم‌های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=837904|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref> | ||
=== سوابق و مستندات فقهی === | === سوابق و مستندات فقهی === | ||
[[فقهای عامه]] عقیده دارند که [[جنایت|جنایتی]] که باعث تغییر رنگ دائمی و کامل صورت شود، دیه کامل دارد، چون جمال و زیبایی که منفعت واحدی است، با این جنایت از بین رفته است، اما اگر تغییر رنگ دائمی یا کامل نباشد، به جهت آنکه جمال به طور کامل از بین نرفته است و همچنین به دلیل فقدان [[نص]]، موجب [[ارش|حکومت]] است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم‌های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=837920|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref>ضمناً اگر پوست صورت بر اثر ضربه یا هر نوع آسیب دیگر، کبود یا سبز یا سرخ گردد، بدون آنکه زخم شود، دیه اولی بر اساس نظر گروهی، شش مثقال شرعی طلا و بر اساس نظر گروهی سه مثقال، در دومی سه مثقال و در سومی یک مثقال و نیم طلاست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ فقه (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3365384|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمود|نام خانوادگی۱=هاشمی شاهرودی|چاپ=2}}</ref> | [[فقهای عامه]] عقیده دارند که [[جنایت|جنایتی]] که باعث تغییر رنگ دائمی و کامل صورت شود، دیه کامل دارد، چون جمال و زیبایی که منفعت واحدی است، با این جنایت از بین رفته است، اما اگر تغییر رنگ دائمی یا کامل نباشد، به جهت آنکه جمال به طور کامل از بین نرفته است و همچنین به دلیل فقدان [[نص]]، موجب [[ارش|حکومت]] است،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم‌های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=837920|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref>ضمناً اگر پوست صورت بر اثر ضربه یا هر نوع آسیب دیگر، کبود یا سبز یا سرخ گردد، بدون آنکه زخم شود، دیه اولی بر اساس نظر گروهی، شش مثقال شرعی طلا و بر اساس نظر گروهی سه مثقال، در دومی سه مثقال و در سومی یک مثقال و نیم طلاست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ فقه (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3365384|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمود|نام خانوادگی۱=هاشمی شاهرودی|چاپ=2}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 714 قانون مجازات اسلامی (1392) == | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# تغییر رنگ پوست صورت به سه دسته سیاه شدن، کبود شدن و سرخ شدن تقسیم شده است و برای هر کدام درصدی از دیه کامل در نظر گرفته شده است. | # تغییر رنگ پوست صورت به سه دسته سیاه شدن، کبود شدن و سرخ شدن تقسیم شده است و برای هر کدام درصدی از دیه کامل در نظر گرفته شده است. | ||
| خط ۳۴: | خط ۲۹: | ||
# تفاوتی بین تغییر رنگ تمام یا قسمتی از عضو و همچنین بقاء یا زوال اثر تغییر رنگ وجود ندارد. | # تفاوتی بین تغییر رنگ تمام یا قسمتی از عضو و همچنین بقاء یا زوال اثر تغییر رنگ وجود ندارد. | ||
# بر اساس تبصره ۲، در صورت تغییر رنگ پوست سر، ارش تعیین می‌شود و دیه مشخصی برای آن نیست. | # بر اساس تبصره ۲، در صورت تغییر رنگ پوست سر، ارش تعیین می‌شود و دیه مشخصی برای آن نیست. | ||
== رویه های قضایی == | == رویه های قضایی == | ||
طبق [[نظریه مشورتی|نظریه]] ۷/۹۵۲–۶۲/۶/۳۰ [[اداره حقوقی قوه قضائیه|اداره حقوقی]]: «در ضربات عمدی که موجب سرخی یا کبودی یا سیاهی بدن [[صدمه|مصدوم]] شود، [[قصاص عضو|قصاص]] قابلیت اعمال ندارد.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=670200|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> | طبق [[نظریه مشورتی|نظریه]] ۷/۹۵۲–۶۲/۶/۳۰ [[اداره حقوقی قوه قضائیه|اداره حقوقی]]: «در ضربات عمدی که موجب سرخی یا کبودی یا سیاهی بدن [[صدمه|مصدوم]] شود، [[قصاص عضو|قصاص]] قابلیت اعمال ندارد.»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=670200|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref> | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۲: | ||
* [[رای دادگاه درباره تخریب مال در فرض عدم خروج آن از حیز انتفاع (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۰۰۰۸۳۸)]] | * [[رای دادگاه درباره تخریب مال در فرض عدم خروج آن از حیز انتفاع (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۰۰۰۸۳۸)]] | ||
* [[نظریه شماره 1152/96/7 مورخ 1396/05/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | * [[نظریه شماره 1152/96/7 مورخ 1396/05/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه]] | ||
== انتقادات == | == انتقادات == | ||
این ماده، دیه صدمات موجب تغییر رنگ پوست را مشخص کرده است اما در خصوص [[تعزیر]] ضارب در صورتی که آثاری نداشته باشد، نص قانونی در بین نداریم و برخی قائل به اختیار قاضی بر مجازات او هستند، هرچند گفته شده است با توجه به [[اصل ۳۶ قانون اساسی]] و سایر مواد قانونی، مجازات اشخاص، بدون قانونی که جرم ارتکابی را تعیین و مجازات مشخص برای آن معین کرده باشد، نقض [[اصل قانونی بودن جرایم و مجازات ها|اصل قانونی بودن جرم و مجازات]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=351368|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=5}}</ref>همچنین در مواردی که ضرب وارد شده بر فرد، اثری بر بدن مضروب نگذاشته است، مبنایی برای تعیین ارش که در [[ماده ۵۵۹ قانون مجازات اسلامی|ماده ۵۵۹]] به آن اشاره شده است، وجود ندارد، ضمن اینکه این ماده از [[جنایت بر عضو]] سخن می‌گوید و بعید است که بتوان یک ضرب ساده فاقد کوچک‌ترین اثری را تحت چنین عنوانی در نظر گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=354692|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=7}}</ref> | این ماده، دیه صدمات موجب تغییر رنگ پوست را مشخص کرده است اما در خصوص [[تعزیر]] ضارب در صورتی که آثاری نداشته باشد، نص قانونی در بین نداریم و برخی قائل به اختیار قاضی بر مجازات او هستند، هرچند گفته شده است با توجه به [[اصل ۳۶ قانون اساسی]] و سایر مواد قانونی، مجازات اشخاص، بدون قانونی که جرم ارتکابی را تعیین و مجازات مشخص برای آن معین کرده باشد، نقض [[اصل قانونی بودن جرایم و مجازات ها|اصل قانونی بودن جرم و مجازات]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=351368|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آقایی نیا|چاپ=5}}</ref>همچنین در مواردی که ضرب وارد شده بر فرد، اثری بر بدن مضروب نگذاشته است، مبنایی برای تعیین ارش که در [[ماده ۵۵۹ قانون مجازات اسلامی|ماده ۵۵۹]] به آن اشاره شده است، وجود ندارد، ضمن اینکه این ماده از [[جنایت بر عضو]] سخن می‌گوید و بعید است که بتوان یک ضرب ساده فاقد کوچک‌ترین اثری را تحت چنین عنوانی در نظر گرفت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=354692|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=7}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[امکان‌سنجی توسعه موارد تأثیر بهبود بر میزان دیه: از جزم‌گرایی تا تفصیل]] | * [[امکان‌سنجی توسعه موارد تأثیر بهبود بر میزان دیه: از جزم‌گرایی تا تفصیل]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس|۲}} | {{پانویس|۲}} | ||
| خط ۹۲: | خط ۸۳: | ||
[[رده:مواد قانون مجازات اسلامی]] | [[رده:مواد قانون مجازات اسلامی]] | ||
[[رده:جراحات]] | [[رده:جراحات]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 3570}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۲
ماده ۷۱۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): دیه صدماتی که موجب تغییر رنگ پوست می‌شود، به شرح ذیل است:
الف ـ سیاه شدن پوست صورت، شش هزارم، کبود شدن آن، سه هزارم و سرخ شدن آن، یک و نیم هزارم دیه کامل
ب ـ تغییر رنگ پوست سایر اعضاء، حسب مورد نصف مقادیر مذکور در بند (الف)
تبصره ۱ ـ در حکم مذکور فرقی بین اینکه عضو دارای دیه مقدر باشد یا نباشد، نیست. همچنین فرقی بین تغییر رنگ تمام یا قسمتی از عضو و نیز بقاء یا زوال اثر آن نمی‌باشد.
تبصره ۲ ـ در تغییر رنگ پوست سر، ارش ثابت است.
مواد مرتبط
- ماده ۷۱۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
- ماده ۷۱۵ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
- ماده ۵۵۹ قانون مجازات اسلامی
نکات تفسیری دکترین ماده 714 قانون مجازات اسلامی (1392)
این ماده، دیه صدمات موجب تغییر رنگ پوست را تعیین کرده است و برای سیاه شدن، کبود شدن و سرخ شدن صورت و سایر اعضای بدن، دیه تعیین کرده است، بدیهی است در صورتی که ایراد ضرب متضمن آثار فوق نباشد، دیه ای بر ضارب، تحمیل نخواهد شد.[۱]
سوابق و مستندات فقهی
سوابق و مستندات فقهی
مستند حکم این ماده، قضاوت حضرت امیر (ع) است که اسحاق بن عمار آن را روایت کرده است که هرچند ضعیف است اما مشهور فقها به آن عمل کرده‌اند.[۲]
سوابق و مستندات فقهی
فقهای عامه عقیده دارند که جنایتی که باعث تغییر رنگ دائمی و کامل صورت شود، دیه کامل دارد، چون جمال و زیبایی که منفعت واحدی است، با این جنایت از بین رفته است، اما اگر تغییر رنگ دائمی یا کامل نباشد، به جهت آنکه جمال به طور کامل از بین نرفته است و همچنین به دلیل فقدان نص، موجب حکومت است،[۳]ضمناً اگر پوست صورت بر اثر ضربه یا هر نوع آسیب دیگر، کبود یا سبز یا سرخ گردد، بدون آنکه زخم شود، دیه اولی بر اساس نظر گروهی، شش مثقال شرعی طلا و بر اساس نظر گروهی سه مثقال، در دومی سه مثقال و در سومی یک مثقال و نیم طلاست.[۴]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 714 قانون مجازات اسلامی (1392)
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- تغییر رنگ پوست صورت به سه دسته سیاه شدن، کبود شدن و سرخ شدن تقسیم شده است و برای هر کدام درصدی از دیه کامل در نظر گرفته شده است.
- درصد دیه برای سیاه شدن پوست صورت شش هزارم، برای کبود شدن سه هزارم و برای سرخ شدن یک و نیم هزارم دیه کامل تعیین شده است.
- برای تغییر رنگ پوست سایر اعضای بدن، درصد دیه نصف مقادیر مذکور برای صورت در نظر گرفته می‌شود.
- بر اساس تبصره ۱، تفاوتی وجود ندارد که عضو دارای دیه مقدر (مقدار مشخص دیه) باشد یا نباشد.
- تفاوتی بین تغییر رنگ تمام یا قسمتی از عضو و همچنین بقاء یا زوال اثر تغییر رنگ وجود ندارد.
- بر اساس تبصره ۲، در صورت تغییر رنگ پوست سر، ارش تعیین می‌شود و دیه مشخصی برای آن نیست.
رویه های قضایی
طبق نظریه ۷/۹۵۲–۶۲/۶/۳۰ اداره حقوقی: «در ضربات عمدی که موجب سرخی یا کبودی یا سیاهی بدن مصدوم شود، قصاص قابلیت اعمال ندارد.»[۵]
- رای دادگاه درباره اعطاء تضمین به صندوق تأمین خسارات بدنی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۵۰۰۰۶۶۳)
- رای دادگاه درباره ارزش اثباتی قسامه (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۱۵۵۱)
- رای دادگاه درباره ارزش اثباتی قسامه در بزه ضرب و جرح عمدی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۶۹۶۰۱۲۱۳)
- رای دادگاه درباره استرس ناشی از منازعه (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۱۱۵۸)
- رای دادگاه درباره ارسال پرونده بی ارتباط با پرونده اصلی به مرجع تجدیدنظر (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۱۰۴۵)
- رای دادگاه درباره ارسال پرونده بی ارتباط با پرونده اصلی به مرجع تجدیدنظر (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۱۰۴۵)
- رای دادگاه درباره استرداد درخواست تجدیدنظر در امور کیفری (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۴۸۰۰۰۲۸)
- رای دادگاه درباره اخلال در نظم عمومی حین شرکت در نزاع دسته جمعی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۱۴۰۰۶۴۵)
- رای دادگاه درباره ارش صدمه منتهی به خارج کردن طحال از بدن (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۰۲۹۷)
- رای دادگاه درباره اعمال مقررات تعدد جرم در جرایم با مجازات های یکسان (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۵۸۰۰۰۱۹)
- رای دادگاه درباره استفاده زوجه از حق حبس (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۷۰۱۰۰۱۰۸)
- رای دادگاه درباره تبدیل مجازات شلاق در بزه توهین (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۱۰۸۵)
- نظریه شماره 7/1400/1518 مورخ 1401/05/29 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعیین دیه ناخنی که نصفه کنده شده و تغییر رنگ داخلی لب
- رای دادگاه درباره اعتبار شهادت شهود در اثبات بزه توهین (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۱۲۶۶)
- رای دادگاه درباره اظهارات شاکی به عنوان اماره قضایی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۱۴۹۸)
- رای دادگاه درباره تأثیر گذشت شاکی در بزه ایراد صدمه بدنی غیرعمدی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۰۷۷۱)
- رای دادگاه درباره اصلاح رأی متعاقب اعتراض ثالث (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۴۳۰۰۵۴۶)
- رای دادگاه درباره افزایش دیه مورد حکم دادگاه بدوی پس از تأیید رای در مرحله تجدیدنظر (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۹۰۰۶۰۹)
- رای دادگاه درباره بزه رابطه نامشروع (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۷۰۱۰۲۸)
- رای دادگاه درباره تأثیر فقدان رابطه کارگری و کارفرمایی بر جنبه عمومی بزه ایراد صدمه بدنی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۱۰۰۴۳۹)
- رای دادگاه درباره بیم تجری در ضرب و جرح ناشی از اختلافات خانوادگی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۰۹۰۳)
- رای دادگاه درباره ایراد ضرب و جرح عمدی با استفاده از میله آهنی و چوب (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۷۰۲۰۱۳۶۷)
- رای دادگاه درباره تأثیر تمکین در تحقق بزه ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۲۰۱۱۳۳)
- رای دادگاه درباره تأثیر تمکین در تحقق بزه ترک انفاق (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۵۰۰۴۷۴)
- رای دادگاه درباره تبدیل حبس به جزای نقدی در مقام تخفیف مجازات (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۱۹۰۰۹۹۸)
- رای دادگاه درباره تأثیر تأخیر مطالبه دیه توسط شاکی (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۷۰۱۰۰۳۰۶)
- رای دادگاه درباره ایجاد مرکز تجاری در مرکز مسکونی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۷۰۱۰۰۲۶۰)
- رای دادگاه درباره تبدیل مجازات حبس بزه ایراد صدمه بدنی ناشی از بی احتیاطی درامر رانندگی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۹۰۰۱۱۶)
- رای دادگاه درباره ایجاد هیاهو و جنجال توسط مسافر مترو (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۱۲۱۵)
- رای دادگاه درباره ایراد جرح عمدی با چاقو در حین سرقت مقرون به آزار (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۶۹۷۰۰۹۷۶)
- رای دادگاه درباره ایراد جرح عمدی با چاقو در نزاع دسته جمعی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۳۰۱۳۸۴)
- رای دادگاه درباره ایراد صدمه و قتل غیر عمدی ناشی از بی احتیاطی در رانندگی (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۵۰۰۰۹۹۳)
- رای دادگاه درباره ایراد ضرب وجرح عمدی ساده منتهی به صدمه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۲۱۰۰۷۶۲)
- رای دادگاه درباره تجدید نظر خواهی نسبت به عدم تعیین دیه (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۶۹۶۰۱۵۱۸)
- رای دادگاه درباره تخریب ملک توسط مأموران شهرداری (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۷۰۳۰۰۱۱۳)
- رای دادگاه درباره تخفیف مجازات (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۶۹۷۰۱۷۶۸)
- رای دادگاه درباره تعدد مادی در توهین و ضرب و جرح عمدی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۴۱۰۱۵۰۱)
- رای دادگاه درباره تعیین جزای نقدی بدل از حبس در مجازات های تعزیری موضوع تخلفات رانندگی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۷۰۱۰۰۲۷۳)
- رای دادگاه درباره تخریب اموال موجود در منزل مشترک (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۸۰۰۲۱۰)
- رای دادگاه درباره تخریب مال در فرض عدم خروج آن از حیز انتفاع (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۲۰۰۰۸۳۸)
- نظریه شماره 1152/96/7 مورخ 1396/05/23 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
انتقادات
این ماده، دیه صدمات موجب تغییر رنگ پوست را مشخص کرده است اما در خصوص تعزیر ضارب در صورتی که آثاری نداشته باشد، نص قانونی در بین نداریم و برخی قائل به اختیار قاضی بر مجازات او هستند، هرچند گفته شده است با توجه به اصل ۳۶ قانون اساسی و سایر مواد قانونی، مجازات اشخاص، بدون قانونی که جرم ارتکابی را تعیین و مجازات مشخص برای آن معین کرده باشد، نقض اصل قانونی بودن جرم و مجازات است.[۶]همچنین در مواردی که ضرب وارد شده بر فرد، اثری بر بدن مضروب نگذاشته است، مبنایی برای تعیین ارش که در ماده ۵۵۹ به آن اشاره شده است، وجود ندارد، ضمن اینکه این ماده از جنایت بر عضو سخن می‌گوید و بعید است که بتوان یک ضرب ساده فاقد کوچک‌ترین اثری را تحت چنین عنوانی در نظر گرفت.[۷]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات). چاپ 5. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 351328
- ↑ ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم‌های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 837904
- ↑ ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم‌های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 837920
- ↑ آیت اله سیدمحمود هاشمی شاهرودی. فرهنگ فقه (جلد دوم). چاپ 2. مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3365384
- ↑ ایرج گلدوزیان. محشای قانون مجازات اسلامی. چاپ 5. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 670200
- ↑ حسین آقایی نیا. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص- جنایات). چاپ 5. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 351368
- ↑ حسین میرمحمدصادقی. حقوق کیفری اختصاصی (جرایم علیه اشخاص). چاپ 7. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 354692