ماده ۱۸۶ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اگر دارایی شرکت نسبی برای تأدیه تمام قروض شرکت کافی نباشد هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه که در شرکت داشته مسئول تأدیه قروض شرکت است. | '''ماده ۱۸۶ قانون تجارت''': اگر [[دارایی شرکت|دارایی]] [[شرکت نسبی]] برای [[تأدیه]] تمام قروض [[شرکت نسبی|شرکت]] کافی نباشد هر یک از [[شریک|شرکاء]] به نسبت سرمایه که در شرکت داشته مسئول [[تأدیه]] قروض شرکت است. | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۸۵ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۸۷ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
==مواد مرتبط== | |||
*[[ماده ۱۸۳ قانون تجارت|ماده ۱۸۳]] تا [[ماده ۱۸۹ قانون تجارت|۱۸۹ قانون تجارت]] | |||
== توضیح واژگان== | |||
*[[شرکت نسبی]]:«شرکت نسبی [[شرکت تجاری|شرکتی]] است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل و [[مسئولیت]] هر یک از [[شریک|شرکاء]] به نسبت سرمایه‌ای است که در شرکت گذاشته».<ref>[[ماده ۱۸۳ قانون تجارت]]</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
شرکت نسبی از هر جهت، شبیه [[شرکت تضامنی]] است. تنها تفاوتی که بین این دو شرکت وجود دارد؛ این است که در شرکت نسبی، [[مسئولیت]] شرکا، به نسبت آورده آنان تعیین می‌گردد. به عبارت دیگر، در شرکت‌های نسبی، هر شریکی به نسبت [[سهم الشرکه]] خویش، مسئول وصول طلب شخص ثالث می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=موازین حقوق تجارت در آرای دیوانعالی کشور|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=بازگیر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2938800|صفحه=|نام۱=یداله|نام خانوادگی۱=بازگیر|چاپ=2}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت نوین|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2633788|صفحه=|نام۱=محمدطاهر|نام خانوادگی۱=کنعانی|چاپ=1}}</ref> | |||
== | == مقالات مرتبط == | ||
شرکت | * [[سازگاری مقررات شرکت سهامی خاص و حرفۀ پزشکی با بهره‌گیری از آورده‌های حقوق تطبیقی]] | ||
== | == منابع == | ||
{{پانویس}} | |||
{{مواد قانون تجارت}} | |||
[[رده:شرکت‌های تجاری]] | |||
[[رده:اقسام مختلفه شرکت‌ها و قواعد آن‌ها]] | |||
[[رده:شرکت نسبی]] | |||
[[رده:مسئولیت شرکای شرکت نسبی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۶
ماده ۱۸۶ قانون تجارت: اگر دارایی شرکت نسبی برای تأدیه تمام قروض شرکت کافی نباشد هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه که در شرکت داشته مسئول تأدیه قروض شرکت است.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
- شرکت نسبی:«شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه‌ای است که در شرکت گذاشته».[۱]
نکات توضیحی
شرکت نسبی از هر جهت، شبیه شرکت تضامنی است. تنها تفاوتی که بین این دو شرکت وجود دارد؛ این است که در شرکت نسبی، مسئولیت شرکا، به نسبت آورده آنان تعیین می‌گردد. به عبارت دیگر، در شرکت‌های نسبی، هر شریکی به نسبت سهم الشرکه خویش، مسئول وصول طلب شخص ثالث می‌باشد.[۲][۳]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ ماده ۱۸۳ قانون تجارت
- ↑ یداله بازگیر. موازین حقوق تجارت در آرای دیوانعالی کشور. چاپ 2. بازگیر، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2938800
- ↑ محمدطاهر کنعانی. حقوق تجارت نوین. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2633788