ماده ۴۹۰ قانون تجارت

ماده ۴۹۰ قانون تجارت: پس از تصدیق شدن قرارداد ارفاقی دعوی بطلان نسبت به آن قبول نمی‌شود مگر اینکه پس از تصدیق مکشوف شود که در میزان دارایی یا مقدار قروض حیله به کار رفته و قدر حقیقی قلمداد نشده‌ است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۸۹ قانون تجارت
• ماده ۴۹۱ قانون تجارت
• ماده ۴۹۲ قانون تجارت

توضیح واژگان

• تصدیق: تصدیق یعنی قبول، باور، تأیید، پروانه و گواهی. همچنین، در لغت به مفهوم راست و درست داشتن و به درستی امری گواهی دادن می‌باشد که متضاد تکذیب است.
• قرارداد ارفاقی: قرارداد ارفاقی، تصفیه امور ورشکستگی را متوقف کرده و به ورشکسته اجازه می‌دهد که مجدداً به فعالیت تجارتی بپردازد. علت نام گذاری اینگونه قراردادها به قرارداد ارفاقی از این جهت است که طلبکاران برای ارفاق به ورشکسته و رهایی وی از وضعی که ورشکستگی برایش ایجاد کرده، چنین قراردادی منعقد می‌کنند. به موجب این قرارداد، همه یا اکثریت طلبکاران تاجر ورشکسته، موافقت می‌کنند که طلب خود را بعدا دریافت کنند و ورشکسته نیز متعهد می‌شود که آن را طبق قرار و ترتیبی که در قرارداد ارفاقی معین شده است به آن‌ها پرداخت کند.

نکات تفسیری دکترین ماده 490 قانون تجارت

تقلب و به کار بردن حیله ممکن است به وسیله عمل حقوقی باشد. مانند معامله به قصد فرار از دین. همچنین ممکن است این اقدام از طریق واقعه حقوقی انجام شود. اعم از اینکه فعل باشد یا ترک فعل. کتمان متقلبانه حقیقت نیز صورت دیگری از حیله و تقلب است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 490 قانون تجارت

1. پس از تصدیق قرارداد ارفاقی، دعوی بطلان آن به‌طور عمومی قابل قبول نیست.
2. امکان پذیرش دعوی بطلان تنها در صورت کشف حیله پس از تصدیق قرارداد وجود دارد.
3. حیله در میزان دارایی‌ها یا مقدار قروض از دلایل طرح دعوی بطلان است.
4. قدر حقیقی دارایی‌ها و قروض باید پیش از تصدیق قرارداد مشخص باشد.

مقالات مرتبط

• معنا و مفهوم حسن نیت در قراردادها
• تناسب مداخلات قضائی بادرجةتوقف بنگاه اقتصادی درحقوق ایران و فرانسه
• تحلیل انتقادی رأی وحدت‌ رویه شماره 810 ـ4/ 3/ 1400 هیئت‌ عمومی دیوان ‌عالی ‌کشور