ماده ۳۴۰ قانون تجارت

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۴۰ قانون تجارت: در موردی که فروش از روی نمونه باشد دلال باید نمونه مال التجاره را تا موقع ختم معامله نگاه بدارد مگر اینکه طرفین معامله او را از این قید معاف دارند.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

  • دلال: ماده ۳۳۵ قانون تجارت بیان می‌دارد:«دلال کسی است که در مقابل اجرت واسطه انجام معاملاتی شده یا برای کسی که می‌خواهد معاملاتی نماید طرف معامله پیدا می‌کند. اصولاً قرارداد دلالی تابع مقررات راجع به وکالت است».[۱] به بیان دیگر، به کسی که به ازای دریافت حق‌الزحمه، واسطه انجام معاملات قانونی غیرممنوعه گردیده یا برای کسانی که بخواهند مبادرت به انعقاد قرارداد نمایند، طرف معامله پیدا کند؛ دلال گویند.[۲]

نکات توضیحی ماده 340 قانون تجارت

به‌طور معمول، جهت جلوگیری از ایجاد اختلاف، نسبت به نمونه‌های مورد معامله، آن‌ها را لاک و مهر می‌نمایند. دستور مندرج در ماده ۳۴۰ قانون تجارت، یک قاعده تکمیلی بوده و توافق برخلاف آن امکانپذیر است.[۳] درصورت اتلاف کالاهایی که به عنوان نمونه به دلال سپرده شده‌است، وی حتی درصورت عدم ارتکاب تقصیر نیز، مسئول بوده و نیازی نیست که تعدی و تفریط او احراز گردد.[۴]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 340 قانون تجارت

  1. دلال موظف است نمونه مال‌التجاره را تا پایان معامله نگه دارد.
  2. در صورتی که معامله بر اساس نمونه انجام شود، دلال باید نمونه را حفظ کند.
  3. امکان معافیت دلال از نگهداری نمونه در صورت توافق طرفین وجود دارد.
  4. نگهداری نمونه مال‌التجاره یکی از وظایف دلال در معاملات نمونه‌محور است.
  5. توافق طرفین می‌تواند منجر به عدم الزام دلال به نگهداری نمونه شود.

منابع

  1. ماده ۳۳۵ قانون تجارت
  2. مهراب داراب پور. قواعد عمومی (حقوق تجارت و معاملات بازرگانی). چاپ 1. جنگل، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2828876
  3. حمید فرجی. دلالی در حقوق ایران تحلیل مسئولیت مدنی دلال. چاپ 1. خرسندی، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3108732
  4. حمید فرجی. دلالی در حقوق ایران تحلیل مسئولیت مدنی دلال. چاپ 1. خرسندی، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3108860