ماده ۳۴۲ قانون تجارت

ماده ۳۴۲ قانون تجارت: هر گاه معامله به توسط دلال واقع و نوشتجات و اسنادی راجع به آن معامله بین طرفین به توسط او رد و بدل شود در صورتی که امضاها راجع به اشخاصی باشد که به توسط او معامله را کرده‌اند دلال ضامن صحت و اعتبار امضاهای نوشتجات و اسناد مزبور است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۳۵ تا ۳۵۶ قانون تجارت

فلسفه و مبانی نظری

در اغلب موارد طرفین قرارداد شناختی از یکدیگر نداشته و به اعتبار تعاریف و تمجید دلال، امضای هم را قابل اعتماد می‌دانند. به همین جهت، قانونگذار اقدام به وضع فرض ضمان دلال در ماده ۳۴۲ قانون تجارت نموده است. در این خصوص شایان ذکر است که ضامن بودن دلال، درخصوص صحت امضا و اعتبار سند، در موارد تصدیق و تأیید امضا و تحویل اصل و رونوشت سند نزد مقامات قانونی، به نوعی شهادت محسوب می‌گردد و دارای اهمیت است.

نکات تفسیری دکترین ماده 342 قانون تجارت

دلال که تکلیف معرفی طرفین قرارداد به یکدیگر را برعهده دارد، مسئول تصدیق هویت آنان و عواقب ناشی از عدم صحت این معارفه نیز است.

نکات توضیحی ماده 342 قانون تجارت

مفاد ماده ۳۴۲ قانون تجارت خلاف مقررات مرتبط با وکالت است. توضیح آن که اگر بتوان دلال را وکیل به‌شمار آورد، مطابق قاعده تخلفات موکل را نباید به او منتسب نمود.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 342 قانون تجارت

1. دلال نقش واسطه در معاملات دارد.
2. دلال مسئولیت صحت و اعتبار امضاهای اسناد و نوشتجات مرتبط با معامله را دارد.
3. مسئولیت دلال فقط در صورتی است که امضاها متعلق به افرادی باشد که معامله را از طریق او انجام داده‌اند.
4. در صورتی که معامله از طریق دلال صورت گیرد، اسناد و نوشتجات میان طرفین توسط دلال رد و بدل می‌شود.
5. دلال ضامن صحت امضاها است، به این معنی که او باید از اصالت آنها اطمینان حاصل کند.