ماده ۴۶۶ قانون تجارت

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۴۶۶ قانون تجارت: عضو ناظر می‌تواند به نظر خود امر به ابراز دفاتر طلبکارها دهد یا از محکمه محل تقاضا نماید صورتی از دفاتر طلبکارها استخراج کرده‌ و نزد او بفرستد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

نکات تفسیری دکترین ماده 466 قانون تجارت

لازم است صورتمجلس تشخیص مطالبات تهیه شده و در آن علاوه بر مشخصات طلبکاران و محل اقامتشان، مشخصات و محل اقامت وکلای ایشان نیز قید شود.[۲] عضو ناظر هم می‌تواند از طلبکاران بخواهد دفاترشان را ابراز داشته یا از دادگاه تقاضا کند صورتی از دفاتر طلبکاران استخراج کرده و در اختیار او قرار دهد.[۳]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 466 قانون تجارت

  1. عضو ناظر اختیار دارد درخواست کند که طلبکارها دفاتر خود را ابراز کنند.
  2. عضو ناظر می‌تواند از دادگاه محل بخواهد که صورت دفاتر طلبکارها را استخراج کند.
  3. هدف از این اقدامات می‌تواند بررسی و نظارت بر امور مالی و تعهدات طلبکارها باشد.
  4. درخواست برای ابراز دفاتر یا استخراج صورت‌ها می‌تواند نقش کلیدی در شفافیت و صحت اطلاعات مالی ایفا کند.

رویه‌های قضایی

به موجب رأی شماره ۱۰۷۸_۱۳۱۱/۴/۹ صادره از دیوان عالی کشور چنانچه دادگاه بر اساس گزارش عضو ناظر و مدیر تصفیه قرار توقیف تاجری را بدون رسیدگی و مطالبه دلیل توقف و اخطار به وی صادر کند، در این خصوص ایراد رد دادرس وارد نیست. چرا که اگر چه احکام باید مدلل باشند، ولی در صورت اتکای دادرس به قانون تجارت در اصدار حکم ورشکستگی و عدم دلالت مواد قانونی مرتبط بر لزوم رسیدگی در مواردی که برای اصدار حکم توقف مقرر شده است، اقدام دادرس در این مورد را باید مبتنی بر نظر قضایی دانست. [۴]

منابع

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 344112
  2. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2481800
  3. حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2481792
  4. محمود عرفانی. حقوق تجارت (جلد چهارم) (ورشکستگی و تصفیه اموال، افلاس در اسلام و سپر قانونی آن در ایران، ورشکستگی در حقوق تجارت بین المللی). چاپ 1. جنگل، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2715396