ماده ۴۰۸ قانون تجارت

ماده ۴۰۸ قانون تجارت: همین که دین اصلی به نحوی از انحاء ساقط شده ضامن نیز بری می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۰۲ تا ۴۱۱ قانون تجارت
• ماده ۷۱۸ قانون مدنی
• ماده ۲۹۵ قانون مدنی
• ماده ۲۴۹ قانون تجارت

توضیح واژگان

• دین: دین یا بدهی، به معنای وام، قرض و وام مدت دار است. مال کلی ثابت در ذمه یک فرد، به نفع افراد دیگر را که به یکی از اسباب صحیح پدید می‌آید، دین می‌گویند.
• ضامن: ضامن شخصی است که به واسطه‌ی تحقق یکی از اسباب ضمان‌قهری، یا انعقاد ضمان عقدی، دینی بر ذمه‌اش قرار می‌گیرد، ضامن بودن به معنای مسئول بودن است.

نکات تفسیری دکترین ماده 408 قانون تجارت

سقوط بدهی ممکن است ناشی از اجرای کامل تعهد پرداخت دین از سوی خود بدهکار اصلی یا دیگر موجبات سقوط تعهدات باشد.

نکات توضیحی ماده 408 قانون تجارت

مسئولیت ضامن تبعی است. لذا ضمان وقتی امکان پذیر است که دینی وجود داشته باشد. از همین روی سقوط بدهی استمرار ضمان را ساقط می‌کند. طبق ماده ۷۱۸ قانون مدنی، ابرای ذمه یکی از مسئولین، سقوط حق و برائت ذمه‌ی همه‌ی مسئولین را در پی دارد. نکته‌ی دیگر آن که چنانچه یکی از مسئولین تضامنی پس از ضمانت از طلبکار، به اندازه‌ی دینی که بر عهده داشته و یا ضمانت کرده، طلبکار شود؛ بنا بر نظر عده‌ای طبق ماده ۲۹۵ قانون مدنی تهاتر قهری صورت گرفته و همه‌ی بدهکاران حق استناد به این تهاتر را دارند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 408 قانون تجارت

1. سقوط دین اصلی منجر به برائت ضامن می‌شود.
2. برائت ضامن وابسته به وضعیت دین اصلی است.
3. مسئولیت ضامن مستقیم با بقای دین اصلی مرتبط است.
4. هر نوع سقوط دین اصلی، از جمله پرداخت یا اسقاط، می‌تواند ضامن را بری کند.
5. این حکم قاعده‌ای عمومی در مورد ضمانت دیون است.

رویه‌های قضایی

• رای دادگاه درباره حدود مسئولیت ضامن (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۴۵۰۱۲۹۹)
• نظریه شماره 7/98/957 مورخ 1398/09/19 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مصادیق و نمونه‌ها

ضامن ظهرنویس مؤخر می‌تواند در برابر ظهرنویس پرداخت کننده مقدم، بر اساس ماده ۲۴۹ قانون تجارت و نیز ملاک ماده ۴۰۸ قانون تجارت به عدم مسئولیت خود استناد کند.