ماده ۱۹۰ قانون تجارت

ماده ۱۹۰ قانون تجارت: شرکت تعاونی تولید شرکتی است که بین عده از ارباب حرف تشکیل می شود و شرکاء مشاغل خود را برای تولید و فروش اشیاء یا اجناس به کار می برند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده 193 قانون تجارت

پیشینه

اصول چهارگانه بین المللی تعاون عبارتند از:

-        اصل آزادی عضویت

-        اصل آزادی دمکراتیک: چراکه تعاونی براساس انتخاب اعضا بوده؛ و اصل بر انتخابی بودن

-        اصل محدودیت سهام: هر یک از شرکا، باید دارای سهام برابر بوده؛ و به تبع آن نیز، از حق تصمیم گیری برابر و یکسان برخوردار هستند.

-        اصل تقسیم مازاد برگشتی.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

شرکت های تعاونی عبارتند از: شرکت تعاونی تولید، شرکت تعاونی مصرف، و شرکت تعاونی اعتبار. و اقسام شرکت های تعاونی را، می توان عبارت از شرکت تعاونی تولید، شرکت تعاونی مصرف، شرکت تعاونی اعتبار، و شرکت ضمان تعاونی دانست.  و شرکت های تعاونی، از نظر فعالیت، به شرکت های تعاونی تولید و توزیع تقسیم می گردند. در واقع شرکت تعاونی تولید را، می توان یکی از اقسام شرکت های تعاونی به شمار آورد. و با توجه به مساعدت هایی که در ایران، دولت ها نموده اند؛ شرکت های تعاونی از موفقیت و توسعه بسزایی برخوردار نبوده اند. زیرا هم از سرمایهمکفی برخوردار نبوده؛ و هم اینکه چون فاقد سیستم مدیریتی مجهزی هستند؛ به مشتریان کافی دست نیافته؛ و پس از مدتی، مؤسسان این نوع شرکت، به نوبه خود، حکم کارفرما را پیدا نموده؛ و از شکل شرکت تعاونی خارج می گردند. و مقصود از تشکیل شرکت تعاونی، چپاول منافع شرکت توسط شرکا نیست. بلکه هدف اصلی، اعمال روش های سهل تر و سودآور، جهت تحقق اهداف ناشی از تأسیس اینگونه شرکت ها است.

انتقادات

قانونگذار، باید ابتدا باید شرکت تعاونی را، به طور کلی تعریف می نمود؛ و سپس به شرح اقسام آن، یعنی شرکت های تعاونی های تولید و مصرف می پرداخت.