ماده ۴۶۵ قانون تجارت

ماده ۴۶۵ قانون تجارت: محل اقامت طلبکارها و وکلای آنها در صورت‌مجلس تشخیص مطالبات معین و به علاوه توصیف مختصری از سند داده می‌شود و تعیین قلم‌خوردگی یا تراشیدگی یا الحاقات بین‌السطور نیز باید در صورت‌مجلس قید و این نکته مسلم شود که طلب مسلم یا متنازع‌فیه است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۶۴ قانون تجارت
• ماده ۴۶۶ قانون تجارت

توضیح واژگان

• وکیل: وکیل در لغت به مفهوم نماینده، کسی که به وی اعتماد می‌کنند و به او کاری را می‌سپارند، کسی که از جانب دیگری برای انجام کاری تعیین می‌گردد، می‌باشد و در اصطلاح حقوقی به شخصی که بنابر عقد وکالت، به نیابت از جانب موکل، انجام امور حقوقی وی را بر عهده می‌گیرد، وکیل گفته می‌شود. وکیل دعاوی کسی است که در محاکم کار خاص (تعقیب ادعا یا دفاع از دعوی) را بر عهده می‌گیرد و در دادرسی شرکت می‌کند.
• سند: سند، نوشته‌ای است که به‌طور کتبی، به منظور احقاق و اثبات عمل یا واقعه حقوقی تنظیم می‌گردد. همچنین گفته شده‌ است که سند نوشته‌ای است که مثبت حق است و دارای ارزش قضایی می‌باشد و دلیل اثبات یا نفی امری تلقی گردد.
• متنازع‌فیه: مقصود از متنازع فیه هر آن چیزی است که مورد منازعه واقع شده است. اگر چه هنوز در دادگاه مطرح نشده باشد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 465 قانون تجارت

1. محل اقامت طلبکاران و وکلای آن‌ها در صورت‌مجلس ذکر می‌شود.
2. توصیف مختصری از سند مرتبط با طلب در صورت‌مجلس آورده می‌شود.
3. قلم‌خوردگی، تراشیدگی یا الحاقات بین‌السطور در صورت‌مجلس قید می‌شود.
4. در صورت‌مجلس مشخص می‌شود که آیا طلب مسلم است یا متنازع‌فیه.