ماده ۲۹۹ قانون تجارت

ماده ۲۹۹ قانون تجارت: اگر برات رجوعی به عهده برات دهنده اصلی صادر شود تفاوت بین نرخ مکان تأدیه برات اصلی و نرخ مکان صدور آن به عهده او خواهد بود و اگر برات رجوعی به عهده یکی از ظهرنویسها صادر شود مشارالیه باید از عهده تفاوت نرخ مکانی که برات اصلی را در آنجا معامله یا تسلیم کرده‌است و نرخ مکانی که برای رجوعی در آنجا صادر شده‌است برآید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

برات رجوعی: اگر دارنده براتی که وجه آن در موعد تأدیه، وصول نگردیده؛ و نسبت به آن واخواست عدم تأدیه شده؛ براتی را برعهده یکی از مسئولان آن صادر نماید؛ و سپس مبلغ آن را با تنزیل، دریافت نماید؛ دراینصورت اقدام به صدور برات رجوعی نموده‌است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

نرخ تبدیل و انتقال پول، از مکانی به مکان دیگر، که در اصطلاح تجارتی صرف نامیده می‌شود را، می‌توان به عنوان یکی از هزینه‌هایی که دارنده برات، متحمل گردیده؛ و باید در برات رجوعی لحاظ گردد؛ به‌شمار آورد. درواقع نرخ برات را، باید عبارت از ارزش آن به پول نقد دانست؛ که در نظام بانکی، با درنظرگرفتن نرخ تنزیل تعیین می‌گردد.

انتقادات

ذکر لفظ «رجوع» در انتهای ماده مورد بحث، صحیح نیست؛ زیرا آنچه که ظهرنویس، مکلف به تأدیه آن است؛ مربوط به برات اصلی می‌باشد؛ نه برات رجوعی؛ بنابراین وی ملزم نیست؛ تا تفاوت بهای محل صدور برات اصلی، و محل معامله خود را تأدیه نماید.