ماده ۴۷۰ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۶۹ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۴۶۹ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۴۷۱ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۴۷۱ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== نکات | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۴۶۹ قانون تجارت]] | |||
* [[ماده ۴۷۱ قانون تجارت]] | |||
== نکات تفسیری دکترین == | |||
طلبکارانی که طلبشان متنازع فیه بوده و دادگاه آن ها را طلبکار موقت شناخته است، حق شرکت در مذاکرات و تصمیم گیری های هیأت طلبکاران را داشته و به نسبت مبلغی که به طور موقت طلبکار تلقی شده اند نیز حق رأی دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2482368|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref> | طلبکارانی که طلبشان متنازع فیه بوده و دادگاه آن ها را طلبکار موقت شناخته است، حق شرکت در مذاکرات و تصمیم گیری های هیأت طلبکاران را داشته و به نسبت مبلغی که به طور موقت طلبکار تلقی شده اند نیز حق رأی دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2482368|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# دادگاه می‌تواند تصمیم به تشکیل مجلس ویژه‌ای بگیرد. | |||
# دادگاه می‌تواند در تصمیم خود برای حل اختلاف رأی دهد. | |||
# طلبکار می‌تواند موقتاً برای مبلغی که دادگاه تعیین کرده طلبکار شناخته شود. | |||
# طلبکار می‌تواند در مذاکرات هیات طلبکارها برای مبلغ تعیین‌شده شرکت کند. | |||
# این تصمیم‌گیری موقتی و به صورت محدود به مبلغ خاصی است که دادگاه مشخص می‌کند. | |||
# محدوده اقتدار و تصمیم‌گیری دادگاه در خصوص دعاوی مالی مشخص می‌شود. | |||
# این ماده به موضوعات مرتبط با طلبکاران در دعاوی مالی و تجاری می‌پردازد. | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون تجارت}} | {{مواد قانون تجارت}} | ||
[[رده:مواد قانون تجارت]] | [[رده:مواد قانون تجارت]] | ||
[[رده:ورشکستگی]] | [[رده:ورشکستگی]] | ||
[[رده:وظایف مدیر تصفیه]] | [[رده:وظایف مدیر تصفیه]] | ||
نسخهٔ ۱۳ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۱
ماده 470 قانون تجارت:محکمه می‌تواند در صورت تصمیم به انعقاد مجلس قرار دهد که صاحب طلب متنازع‌فیه معادل مبلغی که محکمه در قرار مزبور معین‌می‌کند موقتاً طلبکار شناخته شده در مذاکرات هیات طلبکارها برای مبلغ مذکور شرکت نماید.
مواد مرتبط
نکات تفسیری دکترین
طلبکارانی که طلبشان متنازع فیه بوده و دادگاه آن ها را طلبکار موقت شناخته است، حق شرکت در مذاکرات و تصمیم گیری های هیأت طلبکاران را داشته و به نسبت مبلغی که به طور موقت طلبکار تلقی شده اند نیز حق رأی دارند.[۱]
نکات توصیفی هوش مصنوعی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- دادگاه می‌تواند تصمیم به تشکیل مجلس ویژه‌ای بگیرد.
- دادگاه می‌تواند در تصمیم خود برای حل اختلاف رأی دهد.
- طلبکار می‌تواند موقتاً برای مبلغی که دادگاه تعیین کرده طلبکار شناخته شود.
- طلبکار می‌تواند در مذاکرات هیات طلبکارها برای مبلغ تعیین‌شده شرکت کند.
- این تصمیم‌گیری موقتی و به صورت محدود به مبلغ خاصی است که دادگاه مشخص می‌کند.
- محدوده اقتدار و تصمیم‌گیری دادگاه در خصوص دعاوی مالی مشخص می‌شود.
- این ماده به موضوعات مرتبط با طلبکاران در دعاوی مالی و تجاری می‌پردازد.
منابع
- ↑ حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2482368