ماده ۳۹۸ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۳۹۷ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۳۹۷ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۳۹۹ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۳۹۹ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== نکات | == مواد مرتبط == | ||
* [[ماده ۳۹۷ قانون تجارت]] | |||
* [[ماده ۳۹۹ قانون تجارت]] | |||
== نکات تفسیری دکترین ماده 398 قانون تجارت == | |||
عده ای از مفهوم مخالف ماده فوق چنین برداشت کرده اند که در انجام قسمتی از امور تجارتخانه، قائم مقام تجارتی می تواند بدون اذن رییس تجارتخانه کسی را نایب خود قرار دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2480776|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref> | عده ای از مفهوم مخالف ماده فوق چنین برداشت کرده اند که در انجام قسمتی از امور تجارتخانه، قائم مقام تجارتی می تواند بدون اذن رییس تجارتخانه کسی را نایب خود قرار دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2480776|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=حسنی|چاپ=5}}</ref> | ||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 398 قانون تجارت == | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | |||
# قائم مقام تجارتی باید اذن و اجازه از رئیس تجارتخانه برای تعیین نایب داشته باشد. | |||
# محدودیت در اعطای نیابت: قائم مقام تجارتی نمی‌تواند به طور خودسرانه و بدون اجازه، نایبی را برای همه کارهای تجارتخانه منصوب کند. | |||
# تأکید بر اختیارات رئیس تجارتخانه: رئیس تجارتخانه دارای حق تعیین اجازه در امور نیابت است. | |||
# هدف از این ماده جلوگیری از تفویض اختیار نامناسب و حفظ کنترل و نظارت مؤثر بر تجارتخانه است. | |||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[عدم قابلیت استناد بطلان در شرکتهای تجاری]] | |||
* [[درآمدی بر بازشناسی وکالت مطلق]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون تجارت}} | {{مواد قانون تجارت}} | ||
[[رده:قائم مقام تجارتی و سایر نمایندگان تجارتی]] | [[رده:قائم مقام تجارتی و سایر نمایندگان تجارتی]] | ||
{{DEFAULTSORT:ماده 1990}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۷
ماده 398 قانون تجارت: قائم مقام تجارتی بدون اذن رییس تجارتخانه نمی‌تواند کسی را در کلیه کارهای تجارتخانه نایب خود قرار دهد.
مواد مرتبط
نکات تفسیری دکترین ماده 398 قانون تجارت
عده ای از مفهوم مخالف ماده فوق چنین برداشت کرده اند که در انجام قسمتی از امور تجارتخانه، قائم مقام تجارتی می تواند بدون اذن رییس تجارتخانه کسی را نایب خود قرار دهد.[۱]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 398 قانون تجارت
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- قائم مقام تجارتی باید اذن و اجازه از رئیس تجارتخانه برای تعیین نایب داشته باشد.
- محدودیت در اعطای نیابت: قائم مقام تجارتی نمی‌تواند به طور خودسرانه و بدون اجازه، نایبی را برای همه کارهای تجارتخانه منصوب کند.
- تأکید بر اختیارات رئیس تجارتخانه: رئیس تجارتخانه دارای حق تعیین اجازه در امور نیابت است.
- هدف از این ماده جلوگیری از تفویض اختیار نامناسب و حفظ کنترل و نظارت مؤثر بر تجارتخانه است.
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2480776