ماده ۱۸۴ قانون تجارت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
شرکت عقدی است معین، که منجر به ایجاد اشاعه در اموال شرکا می گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه حقوق مدنی (جلد دوم) (اصول عامه اذن و اذنیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=127744|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref> | شرکت عقدی است معین، که منجر به ایجاد اشاعه در اموال شرکا می گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فلسفه حقوق مدنی (جلد دوم) (اصول عامه اذن و اذنیات)|ترجمه=|جلد=|سال=1380|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=127744|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref> | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
نام شرکت های تضامنی و نسبی، باید به گونه ای انتخاب گردد که برای اشخاص ثالث، تداعی گر وصف اصلی شرکت های مزبور، یعنی شخصی بودن آنها باشد. و برخلاف دیگر شرکت ها، نام شرکت های تضامنی و نسبی، از دو بخش تشکیل شده؛ که بخش اول، عبارت است از اسم مخصوص شرکت، و بخش دوم، نام یک یا چند تن از شرکا است؛ که به دنبال اسم مخصوص شرکت می آید؛ و ممکن است با پسوندی نظیر "... یا برادران" و ... همراه باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق شرکت های تجاری|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3256568|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=پاسبان|چاپ=7}}</ref> و لزوم ذکر نام شرکا، به عنوان جزئی از نام شرکت، بیانگر جایگاه شخصی شرکا، در شرکت تضامنی و نسبی بوده؛ و نیز پیوند میان موجودیت شرکت و اعتبار شرکا را نشان می دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق شرکت های تجاری|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3256576|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=پاسبان|چاپ=7}}</ref> | نام شرکت های تضامنی و نسبی، باید به گونه ای انتخاب گردد که برای اشخاص ثالث، تداعی گر وصف اصلی شرکت های مزبور، یعنی شخصی بودن آنها باشد. و برخلاف دیگر شرکت ها، نام شرکت های تضامنی و نسبی، از دو بخش تشکیل شده؛ که بخش اول، عبارت است از اسم مخصوص شرکت، و بخش دوم، نام یک یا چند تن از شرکا است؛ که به دنبال اسم مخصوص شرکت می آید؛ و ممکن است با پسوندی نظیر "... یا برادران" و ... همراه باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق شرکت های تجاری|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3256568|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=پاسبان|چاپ=7}}</ref> و لزوم ذکر نام شرکا، به عنوان جزئی از نام شرکت، بیانگر جایگاه شخصی شرکا، در شرکت تضامنی و نسبی بوده؛ و نیز پیوند میان موجودیت شرکت و اعتبار شرکا را نشان می دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق شرکت های تجاری|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3256576|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=پاسبان|چاپ=7}}</ref> | ||
خط ۱۳: | خط ۱۴: | ||
== منابع: == | == منابع: == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{مواد قانون تجارت}} | |||
[[رده:شرکت های تجاری]] | |||
[[رده:اقسام مختلفه شرکت ها و قواعد آن ها]] | |||
[[رده:شرکت نسبی]] |
نسخهٔ ۱۹ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۰۷
شرکت عقدی است معین، که منجر به ایجاد اشاعه در اموال شرکا می گردد.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
نام شرکت های تضامنی و نسبی، باید به گونه ای انتخاب گردد که برای اشخاص ثالث، تداعی گر وصف اصلی شرکت های مزبور، یعنی شخصی بودن آنها باشد. و برخلاف دیگر شرکت ها، نام شرکت های تضامنی و نسبی، از دو بخش تشکیل شده؛ که بخش اول، عبارت است از اسم مخصوص شرکت، و بخش دوم، نام یک یا چند تن از شرکا است؛ که به دنبال اسم مخصوص شرکت می آید؛ و ممکن است با پسوندی نظیر "... یا برادران" و ... همراه باشد.[۲] و لزوم ذکر نام شرکا، به عنوان جزئی از نام شرکت، بیانگر جایگاه شخصی شرکا، در شرکت تضامنی و نسبی بوده؛ و نیز پیوند میان موجودیت شرکت و اعتبار شرکا را نشان می دهد.[۳]
انتقادات
برخلاف شرکت بامسئولیت محدود، قانونگذار تعیین ننموده که اگر عنوان "نسبی"، به دنبال نام شرکت قید نگردد؛ ضمانت اجرای چنین تخلفی، تضامنی محسوب شدن شرکت، دربرابر اشخاص ثالث بوده؛ و درنتیجه هر شریک، درقبال کل دیون شرکت مسئول خواهد بود.[۴]
مصادیق و نمونه ها
- می توان نام شرکت نسبی را به صورت "شرکت نسبی علی احمدی و برادران" و یا "شرکت نسبی رضا مولوی و شرکا" انتخاب نمود.[۵]
منابع:
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. فلسفه حقوق مدنی (جلد دوم) (اصول عامه اذن و اذنیات). چاپ 1. گنج دانش، 1380. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 127744
- ↑ محمدرضا پاسبان. حقوق شرکت های تجاری. چاپ 7. سمت، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3256568
- ↑ محمدرضا پاسبان. حقوق شرکت های تجاری. چاپ 7. سمت، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3256576
- ↑ ربیعا اسکینی. حقوق تجارت (جلد اول) (شرکت های تجاری) (کلیات، شرکت های اشخاص و شرکت با مسئولیت محدود). چاپ 15. سمت، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2885920
- ↑ حسن حسنی. حقوق تجارت (مشتمل بر کلیه مباحث). چاپ 5. میزان، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2476756