ماده ۲۷۳ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اگر دو شخص متفقاً هر یک از جانب یکی از مسئولین برات برای پرداخت وجه حاضر شوند پیشنهاد آن کس پذیرفته‌است که تأدیه وجه از طرف او عده زیادتری از مسئولین را بری الذمه می‌کند. اگر خود محال علیه پس از اعتراض برای تأدیه وجه حاضر شود بر هر شخص ثالثی ترجیح دارد. | '''ماده ۲۷۳ قانون تجارت''': اگر دو شخص متفقاً هر یک از جانب یکی از مسئولین برات برای پرداخت وجه حاضر شوند پیشنهاد آن کس پذیرفته‌است که تأدیه وجه از طرف او عده زیادتری از مسئولین را بری الذمه می‌کند. اگر خود محال علیه پس از اعتراض برای تأدیه وجه حاضر شود بر هر شخص ثالثی ترجیح دارد. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۱ قانون تجارت|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۳ قانون تجارت|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
نسخهٔ ۲۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۹
ماده ۲۷۳ قانون تجارت: اگر دو شخص متفقاً هر یک از جانب یکی از مسئولین برات برای پرداخت وجه حاضر شوند پیشنهاد آن کس پذیرفته‌است که تأدیه وجه از طرف او عده زیادتری از مسئولین را بری الذمه می‌کند. اگر خود محال علیه پس از اعتراض برای تأدیه وجه حاضر شود بر هر شخص ثالثی ترجیح دارد.
توضیح واژگان
شخص ثالث: هر شخصی که جزء مسئولین برات نباشد را، شخص ثالث نامند. (۱۰۶۰۴۸۹)
نکات توضیحی تفسیری دکترین
هرچند فرض مذکور در ماده مورد بحث، در حالت فعلی نیز، خیلی به ندرت قابل وقوع است؛ اما حکم ماده را، مشتمل بر اشخاص ثالث بیش از دو نفر نیز دانست. (۹۰۷۲۹۸)